Misschien herken je dit wel…
Je verlangt zo naar liefde. Naar échte verbinding. Iemand bij wie je jezelf mag zijn.
Maar toch lijkt het alsof je steeds weer valt op mensen die emotioneel niet écht beschikbaar zijn.
Ze zijn er wel… maar ook weer niet.
Ze trekken zich terug zodra jij je kwetsbaar opstelt. Ze kunnen warm en lief zijn, en dan ineens weer afstandelijk of koud.
Je vraagt je af: “Doe ik iets verkeerd?”
Of: “Waarom overkomt mij dit steeds?”
Je bent niet de enige.
Voor veel mensen met verlatingsangst is dit een pijnlijk patroon. Je verlangt intens naar liefde en verbinding, maar telkens kies je (onbewust) voor iemand die jou die veilige liefde niet kan geven.
En nee, dat is geen toeval.
Er zitten vaak diepere patronen onder. Misschien herken jij je in één of meer van de onderstaande redenen:
💔1. Je kiest wat (onbewust) vertrouwd voelt
Misschien denk je dat je met je hoofd kiest… maar vaak wordt je hart gestuurd door wat vertrouwd aanvoelt.
En wat vertrouwd is, is niet altijd wat goed voor je is.
Als je bent opgegroeid met onvoorspelbare liefde, bijvoorbeeld ouders of verzorgers die er soms wél, maar vaak ook níet voor je waren — dan kan een afstandelijke partner later in je leven onbewust als “veilig” voelen.
Niet omdat het liefdevol is, maar omdat je dit systeem kent.
Je herhaalt wat je ooit leerde. En dat doet pijn.
💔2. Je hoopt dat jouw liefde hen zal veranderen
Je ziet iemands zachte kant. De potentie. Die momenten waarop ze er wél lijken te zijn.
Je denkt: “Als ik maar genoeg liefde geef, dan breekt er iets open. Dan durven ze wél.”
Maar de waarheid is: emotioneel onbeschikbare mensen veranderen niet zomaar, en zeker niet alleen door jouw liefde.
En terwijl jij blijft geven, hopen, wachten… verlies je jezelf steeds een beetje meer uit het oog.
Je probeert een leegte te vullen die eigenlijk niets met jou te maken heeft.
💔3. Aantrekken en afstoten voelt als passie
De spanning, de afwijzing, het zoeken naar bevestiging… het voelt intens.
Alsof dit is wat liefde moet zijn. Alsof je lééft.
Maar wat je eigenlijk voelt, is niet passie, het is pijn. Oude pijn.
Het is de herhaling van een bekend patroon waarin je je best moet doen om liefde te verdienen.
En zolang je daarin blijft zitten, voelt veilige liefde vaak… saai. Terwijl juist daarin de rust, diepgang en veiligheid ligt waar je écht naar verlangt.
💡 Wat kun je hiermee?
De eerste stap is bewustwording. Zien wat er gebeurt.
Zachtjes erkennen: “Ja, dit is wat ik steeds doe. En dat komt ergens vandaan.”
Vanaf daar ontstaat ruimte.
Ruimte om te voelen wat jij écht nodig hebt.
Om te kiezen voor liefde die wél beschikbaar is.
Liefde die niet verwarrend is, maar helder.
Niet afwisselend koud en warm, maar stabiel en veilig.
Liefde die jou rust brengt in plaats van onrust.
En dat begint bij jezelf. Bij de relatie die jij met jezelf hebt.
❤️ Hoe voelt het als liefde wel klopt?
Stel je voor…
Je hoeft je niet langer af te vragen waar je aan toe bent.
Je hoeft je liefde niet te verdienen.
Er is ruimte om jezelf te zijn — ook met je twijfels, je angsten, je zachtheid.
Liefde voelt dan niet als een spel of strijd, maar als thuiskomen.
Er is rust. Eerlijkheid. Wederkerigheid.
Je wordt gezien, gehoord en gedragen — zonder dat het je uitput.
Dat bestaat.
En het begint bij de relatie die jij met jezelf aangaat.
Weet: je bent niet alleen.
Bij Codependentie Experts begeleiden we dagelijks mensen die willen doorbreken.
Die klaar zijn met overleven in relaties.
Die verlangen naar gezonde liefde, maar nog niet goed weten hoe.
Wil je dat wij even met je meedenken en samen kijken hoe we je hierbij kunnen ondersteunen?
Reageer op deze mail met het woord: Doorbreken.
We zijn er voor je.
Voel je dat het tijd is om te onderzoeken wat wij voor jou hierin zouden kunnen betekenen? Je kan hier geheel vrijblijvend een gratis inzicht sessie inplannen met een van onze coaches. | |
|