Wat is codependentie?
“De onderlaag van álle vormen van verslaving.”

Codependentie

De laatste vorm van verslavende relaties die ik wil bespreken is codependentie. Eigenlijk heeft codependentie een aparte positie ten opzichte van relatie en liefdesverslaving. Waar relatie en liefdesverslaving duidelijk twee vormen van verslavende relaties zijn (die weliswaar vaak in elkaar overlopen), heeft codependentie een dubbelrol. Enerzijds is het een vorm van een verslavende relatie, verslaafd aan de goedkeuring en bevestiging van andere mensen. Maar anderzijds ligt codependentie een laagje dieper in ons bewustzijn dan relatieverslaving en liefdesverslaving. Naar mijn mening is het de onderlaag van álle vormen van verslaving. Het is eerste reactie, de basis overlevingsstrategie op een onveilige hechting met je ouders of in reactie op ouders die emotioneel onbeschikbaar waren. Vanuit deze laag van codependentie kan vervolgens een (relatie)verslaving op een specifiekere manier tot uiting komen, of niet. Het kan ook zijn dat je enkel codependent symptomen vertoont, maar geen relatie, liefdesverslaving ontwikkelt. In dat geval lijd je enkel aan codependentie en ben je verslaafd aan de goedkeuring van anderen. Om het visueel te maken, zou je codependentie kunnen voorstellen als een hand. De hele hand symboliseert codependentie en de vingers aan de hand de verslavingen die daaruit voortkomen.

Ik zal zo uitgebreid terugkomen op de verschillen en overeenkomsten van de verschillende vormen en zal eerst wat meer vertellen over wat codependentie is.

De letterlijke vertaling van codependentie is ‘mede afhankelijkheid’. Het begrip is ontstaan in de jaren vijftig en werd oorspronkelijk gebruikt als benaming voor partners van alcoholisten en drugsverslaafden (hiervoor wordt nu de term co-verslaving gebruikt). Ze ontdekten dat partners van verslaafden allemaal leken te kampen met sterke gevoelens van schaamte, boosheid, pijn en verdriet. Deze gevoelens stonden in relatie tot de verslaafde die het middelpunt vormde van alle problemen in het gezin. Later ging men echter inzien dat deze gevoelens óók voorkwamen in andere disfunctionele gezinnen en dat deze gevoelens vaak blijven, ook wanneer de verslaafde partner herstelde van zijn verslaving. op het moment dat de verslaafde partner herstelde van actieve verslaving, bleef het gedrag van de partner in stand. Dit gedrag kenmerkte zich door pleasen, overmatig zorgen en verantwoordelijkheden van de ander overnemen terwijl het eigenlijk niet meer nodig was! De problematiek zat dus in de persoon zelf en was geen directe consequentie van de verslaving van de ander maar werd getriggerd door de verslaving van de ander.

De conclusie was dat codependentie een op zichzelf staande aandoening bleek. Een overlevingsstrategie. Vaak bleek dat die partner uit een gezin kwam waar verslaving of emotionele onbeschikbaarheid aan ten grondslag lagen waardoor er wel een gevoeligheid voor codependentie latent aanwezig was maar een trigger van buitenaf nodig was (de verslaafde of hulpbehoevende partner) om het gedrag tot uiting te kunnen laten komen. Zelf hanteer ik als definitie van codependentie dat het een trance is waarin je de wensen en behoeftes van een ander belangrijker maakt dan die van jezelf. Codependentie is ‘automatische piloot’ gedrag waar je zelf geen macht over hebt. Je ervaart machteloosheid als je handelt vanuit de trance van codependentie en vaak kom je er pas achter dat je vanuit die trance hebt gehandeld, wanneer het al is gebeurd. Als je toch weer ‘ja’ hebt gezegd, terwijl je ‘nee’ bedoelde. of als je toch weer iets voor iemand hebt gedaan uit schuldgevoel. Als je in de trance raakt waarin je de wensen en behoeftes van een ander belangrijker maakt dan de behoeftes en wensen van jezelf, onderneem je niet meer met je volle verstand een actie. Je handelt vanuit het zogenaamde kind bewustzijn waardoor je niet meer vanuit je volwassen bewustzijn kunt reageren. Codependent gedrag is niet altijd gerelateerd aan liefdesrelaties maar kan zich ook manifesteren in de ouder kind relatie, op de werkvloer of in vriendschappen.

Kenmerken en symptomen van codependentie

Codependentie heeft een aantal kenmerken en symptomen die typerend zijn, Pia Mellody, een Amerikaanse autoriteit op het gebied van codependentie, verdeelt deze symptomen onder in primaire en secundaire symptomen. De primaire symptomen van codependentie tasten de relatie met het zelf aan terwijl de secundaire symptomen ontstaan uit de primaire symptomen en de relatie tussen jou en anderen beschadigen.

Wat zijn de primaire kenmerken?

De primaire kenmerken die dus de relatie met jezelf aantasten zijn dat:

  • Je moeite hebt met een gezond gevoel van eigenwaarde;
  • Je moeite hebt met grenzen stellen;
  • Je emotioneel bewustzijn beschadigd is;
  • Je het moeilijk vindt om je te uiten op een beheerste manier;
  • Je behoeften en wensen ondergeschikt maakt aan die van de ander;

Uit deze primaire kenmerken, vloeien secundaire kenmerken voort die je relatie met anderen aantast, namelijk dat:

  • Je negatieve controle uitoefent op anderen, of dat je je door anderen laat controleren;
  • Je rancune en wrok koestert;
  • Je spiritualiteit beschadigd is;
  • Je verslavingen en ander compulsief (dwangmatig) gedrag vertoont;
  • Je problemen met intimiteit hebt, het geven en ontvangen is uit balans.
Binding
codependentie

Automatisch piloot gedrag waarin je de wensen en behoeften van de ander belangrijk maakt dan die van je zelf

Codependentie is aangeleerd gedrag en dus ook weer af te leren.

traumabinding
favicon

Klanttevredenheid

Levensveranderend

Dank je Claudia. Ik ben 53 en heb vele destructieve relaties gehad met vrouwen met een stoornis, de laatste vernietigend met een verborgen narciste. Ik heb nu zoveel geleerd van jou in een hele korte tijd. Levens veranderend... dat merk ik nu al. Voor het eerst voel ik liefde opkomen voor mezelf. Liefs, Nancy

Spiritueel partnerschap

Tijdens een moeizame relatie kreeg ik van een vriendin een artikel toegestuurd (over Claudia) wat ging over relatieverslaving en codependentie. Toen ik het las begreep ik dat dit over mij ging. Ik was geschokt… Claudia maakte op mij een prettige indruk. Door het delen van haar ervaringsdeskundigheid voelde ik mij meteen op mijn gemak en werd ik in deze sfeer van vertrouwen uitgenodigd eerlijk naar mezelf te kijken. De herkenning en erkenning van mijn patronen maakten dat ik me gezien voelde en niet alleen stond. De onderliggende redenen van mijn moeizame relaties werden steeds meer duidelijk en mijn relatie veranderde enorm. Doordat ik veranderde, veranderde mijn partner mee. Uiteindelijk is hij ook in therapie gegaan om aan zijn individuele thema’s te werken. Ongeveer een half jaar later zijn we samen in relatietherapie gegaan. Claudia zegt dat wij één van de uitzonderingen zijn. Desalniettemin zijn wij heel blij met deze nieuwe vorm van spiritueel partnerschap “. Liefs, Monique uit Den Haag

Bevrijd van een destructieve relatie

Ik ben bij Claudia terecht gekomen door een slechte relatie en daardoor drankmisbruik. Door haar aanpak en later het ademhalen kwam ik tot rust en ben ik uit de relatie gestapt. Het kwartje viel door haar verhaal over de rijdende trein. Regelmatig doe ik nog ademhalingsessies bij haar en zowel Claudia als haar mede coaches en trainers zijn top en geven je een gevoel van veiligheid waarbij je alles met een gerust hart kan toelaten. Sta nu ook een tijdje droog en dat voelt goed. Kortom bij Claudia zit je meer dan goed.

‘ Ervaring event ‘

Wat een mooie dag. De innerlijk kind opdracht vond ik heel mooi. Ik voelde een hele warme band. Xxx Josefien

Mijn gevoel durven voelen en van mezelf gaan houden is me gelukt!

De welbekende “ui”. De lagen die mij hebben weerhouden te ervaren waar mijn ware ik eigenlijk zit. Door te voelen, stil te staan, gevoelens toe te laten en deze te accepteren is de de ui zich langzamerhand van zelf gaan afpellen. Ik heb steeds meer begrip en inzicht gekregen in de gevoelens van mijn innerlijk kind en mijn volwassen ik. Dat wanneer er een trigger is, ik vanuit mijn kindpijn reageer en heel bewust de pijn mag doorvoelen van het kleine meisje in mij. Door contact te maken met haar, door haar serieus te nemen en het vervolgens vanuit een.volwassenen te ondersteunen heeft mij enorm geholpen door de pijn heen te komen. De 5 stappen methode die Claudia zo mooi beschrijft is de kern van dit werk. Het voelt zo veilig en vertrouwd om begeleid te worden door iemand die zelf weet waar het om gaat maar je er met zoveel liefde doorheen helpt, het verzacht een hele hoop. Er is geen druk, niks is goed of fout. Claudia weet precies tot je kern te komen. Zij ziet in waar de strategieën zich voordoen en weet je er op een liefdevolle manier mee te confronteren. En dat is nodig om je bewust te worden en er aan te werken. Nina

Via Zoom en s’avonds

Ik vond het heel fijn dat de behandeling via ZOOM kon, de gesprekken met de hoofdbehandelaar ‘s avonds konden en er de extra optie voor een tweedaagse (groeps)dagbehandeling was.

Beste investering ever

Mijn hele leven ben ik een gever geweest. Nu was/werd het tijd dat ik mezelf iets gunde en dat is de online training bij Claudia te volgen. Ik ben een aantal maanden verder maar is de beste investering ever. Groetjes Elly Smit

Anonieme blije man

"Bevrijd van een destructieve relatie" Ik ben bij Claudia terecht gekomen door een slechte relatie en daardoor drankmisbruik. Door haar aanpak en later het ademhalen kwam ik tot rust en ben ik uit de relatie gestapt. Het kwartje viel door haar verhaal over de rijdende trein. Regelmatig doe ik nog ademhaling-sessies bij haar en zowel Claudia als haar mede coaches en trainers zijn top en geven je een gevoel van veiligheid waarbij je alles met een gerust hart kan toelaten. Sta nu ook een tijdje droog en dat voelt goed. Kortom bij Claudia zit je meer dan goed. Anonieme blije man

Ik ben het leven steeds meer gaan omarmen

Ondanks het feit dat ik de workshop al eens gedaan heb, merk ik dat ik toch wel zenuwachtig ben als ik me die ochtend klaarmaak om naar Diemen te gaan. Dit gevoel word nog sterker als ik op het station Rotterdam erachter kom dat de Fyra weer eens niet rijdt…wat betekent dat ik te laat ga komen..(mijn grote angst). Met ademhalingsoefeningen om rustig te blijven en de gedachte dat “dit precies zo moet zijn om te leren mijn controle los te laten” (Byron Katie) probeer ik dit gevoel te doorstaan, maar koop toch een pakje shag om de spanning te proberen te verminderen… Aangekomen bij Claudia, waar ik al 2,5 jaar werk aan mijn codependentie, relatieverslaving en verslaving aan middelen, word ik dan ietsje rustiger als ik het groepje binnenstap wat zich inmiddels voorgesteld heeft; een mooie groep van 5 vrouwen van 16 tot 57 jaar met verschillende insteek, maar veel overeenkomsten. Ik merk dat het bespreken van de theorie op veel punten weer heel vernieuwend is, nog steeds van toepassing, maar wel dat het accent verschoven is naar andere gebieden. Dingen die voor mij nu belangrijk zijn heb ik als volgt genoteerd; * Ik wil mijn realiteit uiten op een beheersbare evenwichtige manier, wensen en behoeften rechtstreeks uitspreken * Ik wil mezelf niet hulpeloos voordoen als vorm van controle * Ik wil evenwicht tussen verbinding en autonomie. Grensoverschrijdend gedrag verminderen, zoals dingen voor een ander doen, schreeuwen als het niet gaat zoals ik wil Controlegedrag komt voort uit oude pijn eronder willen houden. Wat confronterend is het nog steeds! Ik dacht dat ik al een heel eind was, en dat is ook zo , maar straf mezelf nog wel eens dat ik niet perfect ben. Hierdoor ontstaan dan zoals ik nu inmiddels geleerd heb paniekaanvallen in de vorm van misselijkheid en duizeligheid, schuldgevoelens, afreageren op anderen. Na het bespreken van de theorie gaan we opdrachten invullen. Opdracht 5 gaat over beschadigde intimiteit. Ik kom tot de conclusie dat ik op alle gebieden (lichaam, gevoelens, gedachten, gedragingen) mezelf inhoudt uit schaamte. (achterliggende overtuigingen zijn; aardig gevonden worden, bang zijn niet goed genoeg te zijn, sociaal/maatschappelijk aanvaardbaar gedrag vertonen, Ik ben het niet waard) waardoor ik afstand neem, me anders voordoe en me ook wel provocerend kan gedragen of hulpeloos. Gelukkig merk ik ook op dat ik in de 2,5 jaar dat ik bij CCC aan het werken ben aan mezelf (na 28 jaar werken in de hulpverlening, diverse relaties met verslaafde mannen en zelf ook verslavingsgedrag) met hulp van transformational breathing, de helende reis, hypnotherapie en mindfulness al veel meer van mezelf ben gaan houden en dat ik mezelf hierdoor steeds beter durf te laten zien aan anderen, waardoor ik openheid en verbinding terugkrijg. Ik mag van mezelf noteren dat ik mezelf accepteer met al mijn tekortkomingen, deze uit naar mijn omgeving en hierdoor liefde en respect terug ontvang. Na een heerlijke lunch buiten, gaan we verder met bespreken. Omdat de groep zo veilig voelt, is er een fijne sfeer van delen, vanuit herkenning en begrip en kwetsbaarheid durven tonen. Ik word emotioneel als we gaan bespreken hoe we negatieve controle uitoefenen op anderen, als ik bemerk dat ik dit patroon ook op mijn kinderen toepas. Het is toch fijn te merken dat ik dit mag voelen en dat ik hierin ondersteuning krijg om daarna zelf verantwoordelijkheid te nemen omdat ik bewuster word! De dag vliegt voorbij en na de therapeutische groep nemen we alweer afscheid van elkaar. Wat een krachtige vrouwen om op deze manier bewust te worden en dit proces aan durven gaan! Ik ben trots en dankbaar dit te mogen doen voor mezelf en voor mijn kinderen. Ik kan het echt iedereen aanraden die worstelt met het leven, op wat voor manier dan ook. Ik ben het leven steeds meer gaan omarmen met alles wat zich aandient en val wel terug in oude patronen, maar herken ze steeds beter en verwelkom ze als een mogelijkheid mijn les verder te leren! Deze les dient zich al meteen weer aan als blijkt dat de Fyra op de terugweg WEER niet rijdt… Even heb ik de neiging weer heel boos te worden, voel in mijn lijf wat er gebeurd met me en haal dan adem om het los te laten…. Claudia, Ik kijk uit naar mijn volgende lessen! Sophia

René van Drimmelen

Je boek is zo goed! Ik had nooit gedacht dat ik zo helder mijn eigen aandeel in de problemen zou kunnen zien en daar dan ook nog mee aan het werk zou gaan. Het is zo mooi om te merken dat je het zelf allemaal doorleefd hebt. Dat maakt de kracht van het boek nog sterker. Je weet heel goed waar je het over hebt. Dat ademt door het hele boek heen en maakt de inhoud ook zo geloofwaardig. Groetjes, René van Drimmelen