Gratis van leed naar liefde challenge

De challenge waarin je leert verslavende relaties en relatie patronen los te laten en daarvoor in de plaats gezonde relaties aan te gaan.

In de eerste plaats de relatie met jezelf en van daaruit met de ander.

4 dagen, 4 opdrachten, 3 meditaties en 4 webinars

9, 10, 11 en 12 DECEMBER

Kun je er live niet bijzijn dan kun je iedere dag 's avonds de opname terugkijken. Zorg wel dat je iedere dag bijblijft.

Nadat je je hebt aangemeld kom je op de pagina om je in te schrijven voor één van de webinars die ik op donderdag geef.
Wordt ook lid van de besloten Facebook groep van deze challenge.

Heb je een partner of een ex-partner die jou ongelukkig maakt en lukt het maar niet om hier uit te geraken? Of trek je steeds opnieuw die niet beschikbare partner aan? Ik leer je graag wat de redenen zijn en hoe dit anders kan.

Van liefde die pijn doet naar liefde die gelukkig maakt. Is dit wat jij wilt?
Meld je meteen hier aan.

van leed naar liefde challenge

Doe gratis mee!

Doe mee aan de challenge ‘Van leed naar liefde‘ van 9 tot en met 12 december.

Waar? Vanaf je eigen pc laptop of tablet vanaf iedere plek op de wereld.

Wat ga je leren deze 4 dagen?

Dag 1: Wat zijn relatieverslaving en codependentie?

  • Wat zijn de symptomen van beide?
  • Hoe herken je deze symptomen?
  • Wat zijn de verschillen?
  • Meditatie.

Dag 2: Zorgen voor je innerlijke kind

  • De 5-stappen methode.
  • Het doorbreken van verslavende relatiepatronen.
  • Je overlevingsstrategie ontmantelen.
  • Meditaties.

Dag 3: Wat de redenen zijn dat het zo moeilijk is om met een verslavende relatie te stoppen?

  • Wat is trauma binding.
  • Wat is stockholmsyndroom.
  • Wat is cognitieve dissonantie.
  • Wat zijn de 10 tekenen van trauma binding.
  • Meditatie.

Dag 4: Vraag en antwoord webinar.

De ervaring heeft mij geleerd dat er tijdens en na het geven van een challenge enorm veel vragen zijn. Zowel inhoudelijke vragen als vragen over de verschillende van leed naar liefde jaartrajecten en de van leed naar liefde GGZ trajecten. Ik wil deze graag beantwoorden maar liever niet even snel tussendoor. Daarom is het fijn om op de laatste dag van de challenge een vraag en antwoord webinar in te plannen.

De kennis die je hebt opgedaan in de voorgaande dagen krijgt meer diepgang, en de antwoorden op de verdiepende vragen zorgen voor begrip van de noodzaak tot verandering van patronen.

Je hebt een hoop geleerd de afgelopen dagen maar ook gevoeld hoe de kracht van meditatie en innerlijk werk van waarde is. Mogelijk ben je ook bewust geworden dat het niet heel eenvoudig is om zelfstandig zicht te krijgen op je verstrikkingen en je blinde vlekken. Herstel en heling van deze thematiek is namelijk geen proces wat je in 4 uurtjes kunt doorlopen en dan voor eens en altijd klaar is.

Ik vertel je in dit laatste webinar wat wij aanbieden aan jaarprogramma’s zodat jij dit jaar nog oude patronen kunt doorbreken, zelfliefde kunt ontwikkelen en van daaruit fijne relaties zal aantrekken.

Kortom hoe kom je tot diepgaande verandering waardoor je echt anders in relaties zult gaan staan en kunt gaan genieten van een leven vol liefde en vreugde, alleen of samen!

Het is belangrijk om te weten welke patronen in jouw leven aanwezig zijn om ze te kunnen doorbreken.

Heb je deze training al eens eerder gevolgd? Denk dan niet “dat weet ik allemaal al”, want ik deel altijd heel veel nieuwe content. Daarnaast zul je merken dat herhaling je altijd weer nieuwe inzichten brengt.

“Repetition is the mother of skills” en “Kennis is macht”.

Klanttevredenheid

Na 7 weken voel ik me sterker en dichter bij mezelf

Claudia voor jou een heel groot compliment voor de opbouw en inhoud van de online training. Ben inmiddels bij week 8 en maak er elke week ruim tijd voor vrij om er mee aan de slag te gaan. Schrijf heel veel met mijn innerlijk kind, voel me daar prettig bij en het helpt om onrust van me af te schrijven. Het resultaat na 7 weken training is dat ik me veel sterker voel en veel dichter bij mezelf kom. 6 van de 7 dagen voel ik me goed en sterk en soms een dagje wat minder maar totaal niet meer te vergelijken met 7 weken geleden. De controledrang is veel minder geworden, en al vind ik het soms lastig, ik geef er niet meer aan toe. Heb mezelf een “pieker kwartiertje” per dag gegeven om nog na te mogen denken over mijn ex. Wat 7 weken geleden de hele dag in mijn hoofd zat heb ik nu teruggebracht naar een kwartier en sommige dagen wat langer. Ben soms wel bang voor een terugval maar laat het allemaal maar gebeuren. Geniet nu vooral van het “vrije gevoel” en weet dat het allemaal goed gaat komen. Nogmaals bedankt! Hilde

Het ademen is m’n favoriet

Terug van Tenerife, waar ik een ontzettend mooie liefdevolle week heb mogen meemaken in het kader van het innerlijk kind. En eerlijk waar, ik heb nog nooit zoiets fijns ervaren. Zoveel warmte, vertrouwen, veiligheid en leerzame momenten terwijl we genoten van de schitterende omgeving, het heerlijke eten en het super relaxte programma waar ik me vol in stortte. Het ademen is m’n favoriet, maar ook de verlichtende "dik-chas" in de morgen van Wilna en Marianne waren een kroon op de dag. Dank je Claudia! Je was top!

Marit

Ik kan uren naar je luisteren! Dank je wel.

Meta

Ik wil je bedanken voor het afgelopen webinar. Heeft veel bijgedragen aan het proces waar ik inzit! Ik ben onder de indruk van hoe jij je presenteert en je kennis en ervaring integreert. Dank! - Meta

Geen afscheid maar een nieuw begin

Met pijn in het hart, heb ik net de laatste groepsdag van het jaartraject bij Claudia, achter de rug. Ik beschouw het niet als het eind, maar eerder als een nieuw begin. Wat een waardevol traject. De theoretische online lessen, absoluut noodzakelijk om te begrijpen waar je in zit. De groepsdagen, niet alleen waardevol, maar zeker de vriendschappen die je er aan overhoudt. En uiteraard ook de individuele sessies. Theorie is niets zonder voelen, en ook voelen heeft theorie nodig. Ik ben dankbaar en blij dat ik voor het jaartraject heb ingetekend, omdat ik die tijd ook echt nodig had. Het is een heel proces. Aanvankelijk laat je maar toe wat je kan toelaten.Omdat we meester zijn in het uit de weg gaan van onze oude kindpijn. Het bewust worden daarvan is een hele weg. Dan weer een stukje theorie en dan weer een stukje ervaren en doorvoelen. Om al zo de puzzel, de blauwdruk van je eigen leven te leren kennen. Het gaat echt om het leren kennen van jezelf. De moed en het lef hebben om je niet langer afhankelijk te maken van de liefde en erkenning van een ander. Voor ik aan dit traject begon, had ik nog nooit van de begrippen codependentie en relatieverslaving gehoord. En ik heb lang, zoals dat bij elke verslaving hoort, in de ontkenning gezeten. Maar gaandeweg laat je meer en meer stukken van jezelf toe. Ga je de communicatie met jezelf aan, worden je kindtrauma’s zichtbaar, en kan je jezelf gaan helen. Belangrijk in dit heel traject is dan ook, de herhaling van de lessen. En gelukkig kan dat, omdat je levenslang toegang hebt. In het begin, laat je maar toe wat je op dat moment aankan. Later op je weg, bij herhaling van een les, hoor je net weer andere dingen en kan je weer een stapje dieper herstel toelaten. Ik kan nu voelen wanneer ik in mijn trance schiet. “Trance” , was eerst een theoretisch begrip voor me maar nu kan ik duidelijk voelen, dat als de ander zich niet goed voelt , er als het ware een energie uit mij stroomt naar de ander, en ik onmiddellijk de pijn daar wil weghalen. Ik ben dan volledig weg van mezelf. En ik verwar dit zelfs met liefde. Doordat ik denk dat ik liefde voel voor de ander, geraak ik op die manier verstrikt in een ongezonde relatie. Want ik heb mezelf verlaten om voor de ander te zorgen. En paradoxaal genoeg ,omdat ik mezelf verlaten heb, verwacht ik van de ander dat hij of zij me weer heel laat voelen. Ik ervaar meer en meer dat de sleutel tot zelfbevrijding ligt in het verbinden met mezelf. In die diepe verbinding, vind ik mijn kracht terug. Los van de ander. Los van de afhankelijkheid. Ik wens jullie allen een mooi proces toe. Hartelijk dank Claudia Krumme, voor de liefdevolle begeleiding. Liefs Rita

Rachel

Heb via de Bewustzijnschool een heel bijzonder ademsessie mogen meemaken. Goede begeleiding, mooie opzet, prachtige muziek, mooie lokatie en oh zo'n diep werk! Hartelijk dank Claudia voor deze bijzondere ademsessie! Rachel

Luce

Het pad van loslaten Na de ontmoeting met mijn tweelingziel werd ik enorm getriggerd in mijn verlatingsangst . Voor mij was het een twee jaar durende zoektocht vooraleer ik de juiste hulp aangeboden kreeg op mijn weg naar zelfliefde of wat ik ook vaak mijn pad van loslaten van oude patronen en mezelf heropvoeden noem. De inzichten en bewustwordingen volgden tijdens de coaching elkaar pijn snel op waardoor ik in een razendsnel tempo in een transformatie terecht kwam waar ik vooral leerde loslaten van de persoon waar ik mij angstvallig aan vast klampte in de hoop dat hij het gat in mijn hart kon opvullen : de leegte, de eenzaamheid en het gebrek aan liefde door mijn emotioneel onbeschikbare ouders. Ik leerde terug voelen wat gezonde grenzen zijn en deze dan ook aan te geven. Mijn oude kindpijnen werden geheald zodat ik opnieuw een emotioneel beschikbaar persoon werd. Ik kwam in een staat van algemene tevredenheid terecht waarin ik mijn geluk niet langer liet afhangen van de buitenwereld, maar vooral het geluk vanuit mezelf opnieuw kon ervaren. Een gezond evenwicht herstelde zich in mezelf waardoor ik niet langer moest wegvluchten in één of andere verslaving zoals mijn werk. Mijn zelfliefde werd geactiveerd en ik maakte daar ook tijd en ruimte voor vrij. Een her-opvoedingsplan waarin ik in 6 maanden tijd slaagde, gelukkig was er Corona en kon ik ook de tijd en de ruimte nemen om een gezonde balans in mijzelf te herstellen. Van alle therapieën en healings die de afgelopen jaren op mijn pad kwamen, was de coaching bij Claudia toch wel de meest krachtige en succesvolle therapie met blijvende resultaten! Hartelijk dank aan Claudia en haar team. Ook de Ibiza-reis is een sterke aanrader, innerlijk kind werk blijft voor mij de meest belangrijke en helende therapie samen met het ademwerk! Liefs, Luce

Me & Anorexia

The first sign of Anorexia appeared for me when I just turned fifteen, in October 2014. Time had passed and I had grown increasingly anxious and unhappy about all the changes occurring in my body due to adolescence. On the outside, I seemed to be totally fine according to my surroundings, but in front of the mirror the reflection appearing made me feel unhappy, no matter what other people would tell me; I felt fat. Since a very young age I had been very active doing sports and I had recently discovered a true passion for long distance running. Being physically active, I knew that there was no risk for me to have any weight problems, but still my complex grew increasingly more important and it was taking over my life. Too many changes were occurring at the same time, more and more, I started to question my appearance and how I would look after this metamorphosis. Being constantly surrounded by Medias telling us how we should look and how we shouldn’t, I felt scared not to be good enough and to be rejected. I decided that there was no other solution than to control those changes. Since the beginning I only had very good intentions, deciding to make sure that I ate very healthily. But I gradually got lost in confusion and I started to eat less and less. I became literally scared of food, scared that the moment it would enter my mouth it would make me blow like a balloon. Mealtime became an enemy for me, and controlling what I was going to eat became the only reason for me to get up in the morning. Every day I drew back into my world of isolation, in which I was all alone with a little voice telling me what I was allowed to eat or not. This little terrorist had taken power over me. I was getting more and more tired, sometimes I even felt dizzy and my performance in running was not improving either. This upset me a lot but I couldn’t eat, the terrorist said no. I didn’t possibly understand why I felt so sad and absent-minded now that I had that control. I wasn’t being myself and although I tried, I couldn’t hide it. My mother slowly realized that my way of eating had changed and that it wasn’t at all suitable for the amount of sport I was doing. She tempted to warn me but I did not want to listen. I felt harassed and I was scared she would take away from me this control I was holding on so tight. Time passed and I had already lost three kilos, when I got a serious stomach flew which made me loose five additional kilos. At that time my mother seriously banged at my door and woke me up, in a rather harsh and straight forward manner. But miraculously that’s how she brought me back to reality and made me take my first step to recovery. I was scared to let go of the control the terrorist was offering me but somehow, I knew deep down, that I had to trust my mother. In addition, the new reflection in the mirror told me that this was not how I truly wanted to be. I was battling my way out of the grasps of my terrorist, admitting my disease and determined to get help. After staying a few days in Hospital, to make sure that I was in good conditions, with the entire support of my school, my friends and my family, I started taking regularly part in supervised groups in wish I was able to share my situation with other people having similar problems. By this mean I was able to learn more myself about what was happening to me, and realized most importantly, that I wasn’t alone. I tried to stay as open as possible about my terrorist because I was aware that isolation was a true danger. I wasn’t yet stronger than him and he could easily make me fall down the stairs again. I knew that staying honest and talking about it would be a security against forgetfulness. Anorexia is in fact, a disease which puts you in constant denial and the best way to act against it, primarily, is to stay honest to yourself and others. This is what saved me from never setting free from the lie I lived in. With the help of a nutritionist, I learnt to overcome my fear of food and I slowly started to enjoy it again. She gave me enough information to get back to a healthy weight again, but still, the unrealistic fear of getting fat was still anchored deep down in me. I then met Claudia Krumme who worked with me at a psychological level to help me overcome my fears. I gradually became more aware that the little voice commanding me was in fact Anorexia. I became stronger than the terrorist, and I finally was able to tell him off. I started to work on myself, trying to understand the roots of my disease. Through Mrs. Krumme’s process of working, involving the analysis of feelings of the individual, I finally learnt one essential thing. I realized that all the love of the world would not be enough to make me happy, until I would start accepting and loving myself first. People believing in me wouldn’t bring me faith until I would start to believe in myself. I realized that finally I was entirely alone, no one could make me decide to make me gain weight or change my state of mind apart from myself. I was the pill who could cure the illness. That was as far as my surroundings could lead me. I had to trust myself, have the courage to let go of my fears and make my steps, even if the road would be long and hard. Soon enough I decided that I had to use the same intense determination with which I had come down this sinister hole, to come back up again. I personally have to say that having clear goals helped me a lot. I want to lead a healthy life, and I want to take my passion for running further. In hard times, I remind myself those goals and they bring me hope and keep me going. Now waking up in the mornings, I feel I am growing stronger, daring, little by little, to let go from all my fears. I acknowledge the fact that I haven’t yet reached the end of the path of my recovery. The biggest part of it is yet to come: accepting myself just as I am. This step is indisputably one that each human being has to take, in order to survive throughout the life he has been given. I can see a very positive prospect in the course of my experience with Anorexia; my personal issues becoming so dominant over my existence at a rather young age, I realized that life has already given me a chance to learn the skill of acceptance of oneself, a skill which most of the people only attain towards the middle of their lives. Similarly, life has given me the opportunity to aquire serenity, tolerance, confidence and trust in myself, a challenge that I am willing to take. It wants me now, to let my mind come to peace with my body, a body with which I am destined to live with until the very last day. As to this day, I learnt not to suppress it. On the contrary, I am aware that throughout my life, in difficult time involving stress, anxiousness and doubt, he will be there to hunt me again telling me I am not good enough whatever I do. In those hard times, I manage to detect this terrorist, I analyze what he tells me but most importantly I do NOT listen to him. I give myself the choice of not giving it any importance and that is precisely what makes my strength. The healthy part of me has taken back the lead. I realized that Health, Happiness and my passion for running are much more important to me than the vicious quest of being the skinniest possible. I am thankful for all the support I am given and I consider myself unbelievably lucky to be supported by such caring people. I want to thank my family, the school staff for their amazing support, and Claudia Krumme for her help and guidance. But I am particularly grateful to my mother who since the first day was determined to help me defeat my little terrorist.

Licht en bevrijd

Wat ben ik blij dat Claudia op mijn pad is gekomen. Ik ben dankbaar voor de eerlijke, duidelijke en liefdevolle begeleiding naar het ontwikkelen van zelfliefde en het herkennen van de valkuilen om niet WEER in een destructieve relatie te stappen. Doordat ik nu duidelijk de schade uit mijn jeugd en tekort aan liefde onder ogen zie, begrijp ik mezelf en mijn gemaakte keuzes nu en kan ik het door middel van o.a meditatie een plekje geven. Ik voel me licht en bevrijd. Dank Claudia Liefs, Ellen V

Anoeschka

De transformatie retreat op Ibiza was fantastisch! Van te voren had ik best wat weerstand en vond het spannend om te gaan maar ik had het voor geen goud willen missen. Aan alles is gedacht, van het welkom, de opbouw gedurende de week tot het afscheid. Ik ben al 17 jaar bezig met zelfontwikkeling en toch waren de oefeningen verrassend en nieuw voor mij. Ik heb weer zoveel nieuwe dingen geleerd. De ademsessies waren elke keer weer magisch, mede door de geweldige begeleiding, ik ben daardoor echt door een transformatie gegaan. Ik heb het retreat samen met mijn man gedaan en dat heeft ons dichter bij elkaar gebracht, ik zou dit ieder koppel aanraden! Het hoogtepunt was de cacaoceremonie ademsessie met afsluiting dansen, mijn hart was volledig open, ik zal het nooit vergeten! En dan niet te vergeten de fantastische plek waar we verbleven en het heerlijke eten elke dag! Dankjewel lieve Claudia en het geweldige team, dit was voor mij onvergetelijk! ❤️ Liefs Anoeschka

Praktische details

favicon

Wanneer?

Elke dag van deze challenge houd ik van 10.00 tot 11.00 uur een live webinar. Via de chat kun je me al je vragen stellen over het onderwerp van die dag. Nadat je je hebt aangemeld, ontvang je een e-mail van me met de inschrijflink voor de het webinar van donderdag.

favicon

Video

Kun je er een keer niet bij zijn? Dat is natuurlijk jammer, maar geen enkel probleem: ik stuur de video van het webinar plus de opdracht, meditatie, of visualisatie per e-mail naar je toe. Zo kun je toch nog meedoen!

favicon

Opdracht

Elke dag krijg je een opdracht die je kunt delen in de besloten Facebookgroep. Dat is natuurlijk niet verplicht, maar het is wel een mooie kans om elkaars spiegel te zijn en van elkaar te leren!

Over Claudia

Mijn naam is Claudia Krumme. Ik ben 50 jaar, geboren en getogen in Amsterdam.

Al vanaf jonge leeftijd ben ik geïnteresseerd in de drijfveren van de mens. Waarom doen we wat we doen? En waarom doen we soms niet wat we eigenlijk diep van binnen zouden willen doen?

Tegelijkertijd werd ik aangetrokken tot spanning en heel veel avontuur. Hierdoor heb ik op jonge leeftijd niet gekozen voor de theoretische leerweg maar vooralvoor het ervaringsleren…. Een pad van middelengebruik, destructieve relaties met verslaafde en narcistische partners wat me uiteindelijk de weg heeft geleid naar onvoorwaardelijke liefde, heling en herstel.

Claudia krumme

Voel je dat dit echt iets voor jou is? Meld je dan aan voor deze challenge!

Doe mee aan de challenge ‘Van liefde die pijn doet naar liefde die blij maakt’ en ontvang voortaan ook mijn artikelen en podcast over verslavende relaties, afhankelijkheidspatronen, verlatingsangst bindingsangst en nog veel meer.

De challenge waarin je leert om echt van jezelf te houden, zodat je de behoeften en wensen van anderen niet meer belangrijker maakt dan die van jezelf.