Gratis online training 'Van Leed Naar Liefde'

3 opties = 1 oplossing

Ontdek hoe je je eindelijk kunt bevrijden van vervelende destructieve relatiepatronen, hoe ook jij weer gelukkig kunt worden … in de eerste plaats met jezelf en van daaruit met een ander. Kies voor liefde en doe mee!

Herken jij jezelf in een van onderstaande relatiepatronen? Zit je vast in een relatie waarin je diep van binnen voelt dat het ongezond voor je is? Trek je structureel partners aan die je niet geven waar je zo naar verlangt? Is emotionele onbeschikbaarheid in je relaties een terugkerend thema? Voel je je regelmatig afgewezen, onzeker of verlaten? Vind je grenzen stellen of nee zeggen lastig? Ben je iemand die graag controle heeft?

Dan zul je veel nieuwe inzichten op doen tijden deze gratis online-training.

Nadat je je hebt aangemeld kom je op de pagina om je in te schrijven voor één van de webinars die ik op donderdag geef.
Wordt ook lid van de besloten Facebook groep van deze challenge.

Gratis online training

Tijdens deze gratis online training leg ik je uit wat de onderliggende oorzaken zijn van destructieve relatie dynamieken en patronen. Wat de link is met relatie-liefdesverslavingen en codependentie en hoe je hiervan kunt herstellen en helen.

Door deze waardevolle informatie met je te delen hoop ik dat ik je hoop en vertrouwen kan geven dat ook jij gelukkig kunt worden in de liefde.

Relatieverslaafd zijn betekent dat je mannen of vrouwen aantrekt die zich emotioneel niet kunnen verbinden. Zij zijn emotioneel onbeschikbaar vanwege hun emotionele beschadiging. Zij zijn niet in staat om ware intimiteit aan te gaan.

Wat zegt dit over jou? Ik vertel je er graag meer over.

Claudia Krumme (Challenge)
Claudia Krumme (Challenge 2)
RCE Challenge Doe Gratis Mee

Liefdesverslaafd zijn betekent dat je er alles aan doet om in romantiek verwikkeld te zijn uit angst om alleen te zijn of alleen over te blijven. Je bent als het ware verliefd op de high van de liefde. Maar helaas na ieder high volgt zoals bij iedere verslaving ook weer een low.

Codependentie staat voor over/medeafhankelijkeid. Het is een trauma reactie op een onveilige hechting in de jeugd. Het manifesteert zich door middel van automatisch piloot gedrag waarin je de wensen en behoeften van de ander belangrijker maakt dan die van jezelf. Pleasen, aanpassen en verantwoordelijkheden overnemen zijn symptomen die hierbij horen.

Deze 3 bovengenoemde overlevingsstrategieën hebben overeenkomsten met elkaar maar staan tevens op zichzelf en  verschillen van elkaar. Ontdek met mij hoe het in elkaar zit.

Schrijf je in voor een van de gratis online trainingen
en zorg dat je er live vanuit jouw eigen plek bij bent.
Waar ter wereld je je ook bevindt, je bent van harte welkom en volledig anoniem.

Dinsdag 14 oktober om 20:00
Donderdag 16 oktober om 10:00
Zondag 19 oktober om 11:00

Relaties doen geen pijn maar brengen de pijn in je naar boven die al in je zit.

Het kan ook zijn dat je al jaren geen relaties meer hebt omdat je bang bent om opnieuw gekwetst te worden maar in het contact met de mensen om je heen bovenstaande codependentie symptomen in meer of mindere mate herkent. Ook dan wil ik je uitnodigen om te kijken. Ik zou wel eens precies  de informatie kunnen delen die je nodig hebt om te begrijpen wat er aan de hand is in je leven.

Dit webinar is voor jou wanneer je…

  • Vrij wilt zijn van een relatie die meer pijn dan vreugde brengt;
  • Relatiepatronen wil loslaten die je niet gelukkig maken;
  • Vrij wil zijn van de goedkeuring van je partner of van anderen;
  • Grenzen wil leren stellen;
  • Wil leren om los te laten i.p.v. alles willen controleren;
  • Vreugdevol en vol energie door het leven wil gaan;
  • Eigen wensen en behoeften wil vervullen i.p.v. die van een ander;
  • Verlatingsangst en/of bindingsangst wil doorbreken​;
  • Zelfliefde ontwikkelen;
  • Gezonde relaties wil aantrekken en behouden.

Relaties brengen geen vreugde maar brengen de vreugde in je naar boven die al in je zit.

In dit live webinar deel ik net weer even wat andere inhoud dan tijdens de challenge van liefde die pijn doet naar liefde die blij maakt. Ik bespreek bijvoorbeeld:

De primaire codependentie symptomen die de relatie met jezelf aantasten.

  • Moeite met een gezond gevoel van eigenwaarde
  • Moeite met een gezond gevoel van grenzen
  • Moeite met emotioneel bewustzijn
  • Moeite met het uiten van je gedachten en gevoelens op een constructieve manier
  • Moeite met het vervullen van je eigen wensen en behoeften

Maar ook de secundaire codependentie symptomen die voorkomen uit de primaire symptomen en de relatie tussen jou en de ander verstoren.

    • Je oefent controle gedrag uit op anderen
    • Je staat toe dat anderen controle uitoefenen op jou
    • Gevoelens van wrok zijn je niet onbekend
    • Je stelt hoge eisen aan jezelf en aan een ander
    • Je hebt geen vertrouwen in jezelf, de ander of het leven
    • Andere verslavingen (middelen, eten of gedrag) zijn je niet onbekend
    • Je hebt psychische en lichamelijke klachten maar weet niet waar deze klachten vandaan komen
    • Het geven en ontvangen in relaties is uit balans

Herken jij jezelf in een of meerdere symptomen? Maak er dan prioriteit van om erbij te zijn en zet de training in je agenda.

ck-relatieverslaving-test
favicon

Klanttevredenheid

Ria

Mijn gevoelens en mijn overlevingsstrategieën mogen er zijn Na mijn scheiding dacht ik, oke, ik heb van mijn fouten geleerd, moet ik in volgende relatie op letten. Ik had een verslavend contact nodig om te leren dat ik serieus dieper op mijn eigen gedrag in moest gaan en moest leren hoe ik dit kon veranderen, wilde ik niet weer zoiets meemaken. Eerst het nodige op internet gelezen, daarna logischer wijs een coach gezocht in de buurt die verstand heeft van de problematiek relatie verslaving. Helaas voelde ik me in dit contact niet prettig, dus verder gezocht. Het mooie is dat Claudia webinars geeft waar je gratis aan mee kunt doen. Dat gaf mij de gelegenheid om haar eerst te horen en zien zonder dat ik ergens aan vast zat, want bij de vorige coach was ik natuurlijk met een rotsmoes weggegaan. Ook sprak het mij aan dat Claudia noemt dat ze je op een liefdevolle, strenge manier begeleid. Liefdevol, tja, dat woord gebruik ik zelf niet gauw, Streng, oei, krijg ik op mijn donder, Maar beide woorden spraken mij aan, omdat ik begreep wat ze bedoelde. Ik ben er voor je, maar spreek je ook aan als dat nodig is. En dat is precies wat ik zoek/zocht, begrip, want ja, ik vind het ook fijn om af en toe “gepamperd ” te worden. maar ik vind het ook fijn als mijn gedrag benoemd word, anders leer ik er niets van en dan heb ik er niets aan. Claudia doet dat op een duidelijke manier, ik mag mijn eigen mening en overtuigingen hebben, zij blijft bij de hare en dat vind ik fijn. Ik ben begonnen met de online training, die ik voor mijn gevoel niet serieus heb gedaan. Vond het vaak moeilijk om voorbeelden te bedenken bij de opdrachten en stelde dit vaak uit, komt wel. Wel heb ik in deze training geleerd hoe mijn afweer-mechanismes werken en werden ze benoemd. Op het moment dat ik las over de trance, valse hoop, romantische illusie, herkende ik meteen wat er werd bedoelt. Alleen had ik nooit bedacht dat deze mechanismes mij in ongezonde contacten bracht en dat ik hierin iets kon veranderen. Geen idee dat ik er invloed op uit kon oefenen, los van goede voornemens. Verder heb ik individuele gesprekken met Claudia om dingen uit te diepen. Momenteel volg ik EMDR bij Claudia. Wat ik vooral fijn vind bij Claudia is dat er nooit een waarde oordeel is welke negatief gedrag ik ook aan haar vertel. Ook niet over gedrag van anderen. En wat ik bijzonder vind, is dat ze altijd de juiste oefening weet wat ik nodig heb op dat moment. Ze laat de regie bij mij, maar geeft sturing hoe we daarmee aan de slag gaan, dat is heel fijn. Claudia laat alles bij jezelf, neemt niets over, maar staat wel naast je. Dat is erg belangrijk, want het helpt me niet als iemand me niet zelfstandig laat zijn, maar het alleen uitvogelen lukt momenteel ook niet, dus haar hulp hierbij is fijn. Wat ik vooral geleerd heb, bedacht ik me gisteren dat ik eerst tegen mijn afweer-mechanismes “vocht”, ze afwees, maar ze mogen er nu zijn en door ze er te laten zijn, worden ze milder. Dit zelfde geld voor mijn gevoelens, in plaats van ze af te wijzen, mogen ze er zijn, hoe kinderachtig soms ook. Verder is het fijn dat Claudia de tijd naar beneden afrondt, leuk voor de portemonnee, maar geeft ook een fijn gevoel dat het bij een hulpverlener niet alleen om geld verdienen gaat. Ik vond hulpverlening in het begin een noodzakelijk kwaad, maar zie het nu als een cadeautje aan mijzelf. Groetjes, Ria

Karin

Lieve Claudia, wat was het fijn om je eindelijk te ontmoeten. Bijzondere vrouw ben jij, zeg! Ik vond het weekend waanzinnig! Chapeau, zoals je dat weet neer te zetten. Ik voel me krachtig, kalm en enthousiast. Dank, dank, dank lieverd ❣️

‘ Ervaring event ‘

Bij de binnenkomst voelde ik een hele positieve energie ik voelde dat ik welkom was. Ik heb hele mooie inzichten en herinneringen aan het event over gehouden. Ik zou het event zeker aanraden. Warme Groet, Jose

Me & Anorexia

The first sign of Anorexia appeared for me when I just turned fifteen, in October 2014. Time had passed and I had grown increasingly anxious and unhappy about all the changes occurring in my body due to adolescence. On the outside, I seemed to be totally fine according to my surroundings, but in front of the mirror the reflection appearing made me feel unhappy, no matter what other people would tell me; I felt fat. Since a very young age I had been very active doing sports and I had recently discovered a true passion for long distance running. Being physically active, I knew that there was no risk for me to have any weight problems, but still my complex grew increasingly more important and it was taking over my life. Too many changes were occurring at the same time, more and more, I started to question my appearance and how I would look after this metamorphosis. Being constantly surrounded by Medias telling us how we should look and how we shouldn’t, I felt scared not to be good enough and to be rejected. I decided that there was no other solution than to control those changes. Since the beginning I only had very good intentions, deciding to make sure that I ate very healthily. But I gradually got lost in confusion and I started to eat less and less. I became literally scared of food, scared that the moment it would enter my mouth it would make me blow like a balloon. Mealtime became an enemy for me, and controlling what I was going to eat became the only reason for me to get up in the morning. Every day I drew back into my world of isolation, in which I was all alone with a little voice telling me what I was allowed to eat or not. This little terrorist had taken power over me. I was getting more and more tired, sometimes I even felt dizzy and my performance in running was not improving either. This upset me a lot but I couldn’t eat, the terrorist said no. I didn’t possibly understand why I felt so sad and absent-minded now that I had that control. I wasn’t being myself and although I tried, I couldn’t hide it. My mother slowly realized that my way of eating had changed and that it wasn’t at all suitable for the amount of sport I was doing. She tempted to warn me but I did not want to listen. I felt harassed and I was scared she would take away from me this control I was holding on so tight. Time passed and I had already lost three kilos, when I got a serious stomach flew which made me loose five additional kilos. At that time my mother seriously banged at my door and woke me up, in a rather harsh and straight forward manner. But miraculously that’s how she brought me back to reality and made me take my first step to recovery. I was scared to let go of the control the terrorist was offering me but somehow, I knew deep down, that I had to trust my mother. In addition, the new reflection in the mirror told me that this was not how I truly wanted to be. I was battling my way out of the grasps of my terrorist, admitting my disease and determined to get help. After staying a few days in Hospital, to make sure that I was in good conditions, with the entire support of my school, my friends and my family, I started taking regularly part in supervised groups in wish I was able to share my situation with other people having similar problems. By this mean I was able to learn more myself about what was happening to me, and realized most importantly, that I wasn’t alone. I tried to stay as open as possible about my terrorist because I was aware that isolation was a true danger. I wasn’t yet stronger than him and he could easily make me fall down the stairs again. I knew that staying honest and talking about it would be a security against forgetfulness. Anorexia is in fact, a disease which puts you in constant denial and the best way to act against it, primarily, is to stay honest to yourself and others. This is what saved me from never setting free from the lie I lived in. With the help of a nutritionist, I learnt to overcome my fear of food and I slowly started to enjoy it again. She gave me enough information to get back to a healthy weight again, but still, the unrealistic fear of getting fat was still anchored deep down in me. I then met Claudia Krumme who worked with me at a psychological level to help me overcome my fears. I gradually became more aware that the little voice commanding me was in fact Anorexia. I became stronger than the terrorist, and I finally was able to tell him off. I started to work on myself, trying to understand the roots of my disease. Through Mrs. Krumme’s process of working, involving the analysis of feelings of the individual, I finally learnt one essential thing. I realized that all the love of the world would not be enough to make me happy, until I would start accepting and loving myself first. People believing in me wouldn’t bring me faith until I would start to believe in myself. I realized that finally I was entirely alone, no one could make me decide to make me gain weight or change my state of mind apart from myself. I was the pill who could cure the illness. That was as far as my surroundings could lead me. I had to trust myself, have the courage to let go of my fears and make my steps, even if the road would be long and hard. Soon enough I decided that I had to use the same intense determination with which I had come down this sinister hole, to come back up again. I personally have to say that having clear goals helped me a lot. I want to lead a healthy life, and I want to take my passion for running further. In hard times, I remind myself those goals and they bring me hope and keep me going. Now waking up in the mornings, I feel I am growing stronger, daring, little by little, to let go from all my fears. I acknowledge the fact that I haven’t yet reached the end of the path of my recovery. The biggest part of it is yet to come: accepting myself just as I am. This step is indisputably one that each human being has to take, in order to survive throughout the life he has been given. I can see a very positive prospect in the course of my experience with Anorexia; my personal issues becoming so dominant over my existence at a rather young age, I realized that life has already given me a chance to learn the skill of acceptance of oneself, a skill which most of the people only attain towards the middle of their lives. Similarly, life has given me the opportunity to aquire serenity, tolerance, confidence and trust in myself, a challenge that I am willing to take. It wants me now, to let my mind come to peace with my body, a body with which I am destined to live with until the very last day. As to this day, I learnt not to suppress it. On the contrary, I am aware that throughout my life, in difficult time involving stress, anxiousness and doubt, he will be there to hunt me again telling me I am not good enough whatever I do. In those hard times, I manage to detect this terrorist, I analyze what he tells me but most importantly I do NOT listen to him. I give myself the choice of not giving it any importance and that is precisely what makes my strength. The healthy part of me has taken back the lead. I realized that Health, Happiness and my passion for running are much more important to me than the vicious quest of being the skinniest possible. I am thankful for all the support I am given and I consider myself unbelievably lucky to be supported by such caring people. I want to thank my family, the school staff for their amazing support, and Claudia Krumme for her help and guidance. But I am particularly grateful to my mother who since the first day was determined to help me defeat my little terrorist.

Caroline

Positieve ervaring. Fijn om bepaalde gedachten te herkennen en ermee aan de slag te gaan Caroline

Ik voel me een andere vrouw

Dit jaar startte ik met een ongelofelijke dip. Ik had oud en nieuw gevierd bij mijn zus met mijn jongste dochter en dacht weer een jaar alleen. Ik vind er zo niks aan. Tien jaar geleden pleegde de vader van mijn kinderen zelfmoord. In de afgelopen jaren heb ik relaties gehad die mij geen geluk brachten en waarin ik mezelf kwijt raakte. Mijn ex, een echte narcist, was gok verslaafd, ontrouw en bedroog mij keer op keer. Toch liet ik het gebeuren en duurde het heel lang voordat ik achter die relatie een punt kon zetten. Daarna volgde een aan uit relatie met een man met bindingsangst. Ik zocht elke keer ‘de schuld’ bij mezelf en dacht als ik het anders zou doen er dan wel echte liefde op mijn pad zou komen. Toen las ik een post van Claudia op Facebook en herkende me zo in het verhaal van elke keer een ongezonde partner aantrekken. Ik boekte een kennismakingscall met Claudia en voelde dat haar traject mij echt zou gaan helpen. Eerder dat jaar was ik gestart bij een psychologe, fijne gesprekken maar het pakte niet het echte probleem aan. De individuele en groepscoachingsessies van Claudia hebben mij zoveel gebracht. Het innerlijk kind- en ademwerk versterkten dat nog eens. Ik voel me een andere vrouw; heb pijn uit het verleden geheeld en weet nu wat mijn valkuilen zijn. Het is ongelofelijk hoe groot de verandering is geweest in een jaar tijd. Als jij ook klaar bent met relaties die je meer kosten dan opleveren, als je echt wilt helen en een liefdevolle relatie met je zelf; want daar begint het, wilt ontwikkelen moet je bij Claudia zijn. Liefs, Susan

Eveline Vreeburg

‘Een kraakhelder en genuanceerd boek over relatie- en liefdesverslaving’ Ik heb dit boek met ontzettend veel plezier gelezen. Claudia weet complexe materie inzichtelijk te maken door gedragsdynamieken in kaart te brengen en bruikbare praktijkvoorbeelden aan te dragen. Het boek geeft niet één oplossing voor genezing, maar brengt alle manieren van zelfwerk samen en geeft vervolgens een genuanceerd beeld van de methoden die je kunt inzetten om duurzaam van liefdes- en relatieverslaving te helen. Omdat de schrijfster spreekt vanuit haar eigen ervaring voel je je als lezer werkelijk aangesproken. Vaak herkenbaar en vol nieuwe inzichten. Een van de beste boeken over deze thematiek die ik ooit las!

Heel fijn om op mijn eigen plek te staan

De familieopstelling voor mij was heel bijzonder. Mooi om van een 'afstand' te kunnen kijken wat er gebeurd binnen het gezin, waar ik uitkom. Het heeft me bevestigd, wat ik al vermoedde, nl dat ik sowieso niet op mijn plek sta. De laatste maanden kwam bij mij al meer de vraag op, of ik mijn leven wel leef. Voel me al wekenlang leeg en heb geen energie. Een beetje burn out achtige klachten. Dit kwam ook naar voren in de familieopstelling; dat ik voor mijn ouders en mijn broer heb gezorgd en dus niet voor mijzelf. De verwarring, verstrikking en symbiose binnen mijn familie (werk ook samen met mijn broer, wat het er in dit opzicht niet makkelijker op maakt). Hierdoor heb ik mijn behoefte om gezien te worden, het gat op te vullen etc buiten mijzelf gezocht, wat maakte dat ik op niet beschikbare mannen viel/val, mijn codependentie. Het was heel fijn te voelen hoe het is op mijn eigen plek te staan. Het is wel een beetje hoe nu verder... wat moet ik doen, of juist wel niet doen. Mijn leven lang heb ik dit zo gedaan en het is niet makkelijk dit te turnen. Dus voel nog wel enigszins verwarring. En dacht dat ik mijn codependent gedrag / verlatingsangst wel enigszins opgelost had, maar dat blijkt dus toch van niet. Als ik me verbonden voel met iemand, heb ik veelal de neiging me te versmelten met diegene. Voel wel steeds meer een soort split tussen de behoeftes van mijn kleine meisje en van mij als volwassen vrouw. Ook dit werd deze dag bevestigd, omdat ik uit de familie verstrikking wil. De ademsessie aansluitend was ook heel bijzonder en rustgevend. Heel mooi om de dag zo af te sluiten. Ik kijk dus echt terug op een hele fijne en bijzondere dag. Een soort nieuw begin, nu te gaan zorgen voor mijzelf! Alleen vraag ik mezelf nog wel af, hoe? Want ik heb nooit geleerd om voor mezelf te zorgen...

Mirjam V

Lieve Claudia, Ik wil je laten weten dat ik zooooo ontzettend blij ben dat ik met de retreat mee heb gedaan. Wat heeft die mij veel inzichten gegeven en wat heb ik daar mooie dingen mogen meemaken. Ik denk er nog met regelmaat aan terug en het is inderdaad een cadeautje aan jezelf. Ik geloof ook niet dat ik al "klaar" ben met het ademen en zeker nog eens ga deelnemen.

Dankbaar

Claudia's Care Center in Amsterdam heeft mijn ogen geopend met betrekking tot mijn patronen. Heb ook heb veel inzichten gekregen van haar boek 'Van leed naar liefde' Dankbaar voor haar hulp en het delen van alle tools die nodig zijn om patronen te doorbreken.
Claudia Krumme

Ik zie je binnenkort in het webinar en ik deel graag heel veel van mijn kennis en ervaring met je. Ik heb er zin in!

Liefs, Claudia Krumme

Relatieverslaving en codependentie expert
Auteur van het boek ‘Van Leed naar Liefde’