Hoe zag liefde eruit in jouw jeugd?

Hoe een narcistische ouder het zelfbeeld van een kind vormt.

Op het eerste gezicht lijkt alles misschien normaal: een ouder die liefdevol kan zijn, betrokken, grappig zelfs. Maar achter gesloten deuren kan diezelfde ouder kritisch, afstandelijk of controlerend zijn.
Voor een kind is dat verwarrend. Wat vandaag warm voelt, kan morgen kil zijn.
En juist die onvoorspelbaarheid vormt de basis van veel latere patronen van codependentie, angst en zelftwijfel.

De eerste jaren (0-2 jaar): Verwarring vóór woorden 

Een baby begrijpt geen manipulatie, maar voelt alles. Wanneer warmte en nabijheid worden afgewisseld met afstand of afwijzing, leert het lijf: liefde is niet veilig.
Nog vóór er woorden zijn, ervaart het kind dat troost onvoorspelbaar is en veiligheid onzeker.

Peuterjaren (3-5 jaar): Angst vermengd met liefde

Een kind ziet zijn ouder als held, maar bij een narcistische ouder wordt diezelfde held ook een bron van angst.
De ouder die speelt, kan plots boos worden of beschamen. Het kind blijft zijn ouder bewonderen, want die is alles wat het heeft, maar diep vanbinnen groeit naast liefde ook angst.

Schoolleeftijd (6-9jaar): Lopen op eieren

Kinderen beginnen patronen te herkennen. Ze zien hoe hun ouder reageert, praat en met anderen omgaat.
Bij een narcistische ouder overheersen spanning, verwijt en emotionele wisselvalligheid.
Het kind leert zich aan te passen, stil te blijven en vooral niet “verkeerd” te doen. Zo ontstaat een overlevingsstrategie: pleasen om de vrede te bewaren.

Preadolescentie (10-12 jaar) Hun stem verliezen

Kinderen die proberen zichzelf te uiten, krijgen vaak kritiek of worden genegeerd.
Langzaam leren ze dat eerlijkheid pijn doet. Ze stoppen met vragen stellen, slikken gevoelens in en verliezen vertrouwen in hun eigen waarneming.
Hun innerlijke stem verdwijnt onder lagen van “zeg niets verkeerds” en “maak ze niet boos”.

Puberteit (13-16 jaar): Identiteit onder druk

Tieners willen zich losmaken, maar bij een narcistische ouder wordt dat gezien als verraad.
In plaats van steun krijgen ze kritiek, controle of gaslighting.
Ze horen wie ze zouden moeten zijn, wat ze moeten denken, en hoe ze zich moeten voelen.
Het resultaat: een diepgeworteld gevoel dat er “iets mis” is met henzelf.

Jongvolwassenheid (17-20 jaar) De scheuren zien

Langzaam begint het kind te zien dat er iets niet klopt.
Ze merken de dubbele standaarden: de ouder die zelf geen verantwoordelijkheid neemt, maar die wel eist van anderen.
Woede maakt plaats voor helderheid, maar ook schuldgevoel blijft.
In stilte groeit de wens om vrij te zijn, los van het schuldgevoel, los van het patroon.

Volwassen leven: Het patroon doorbreken

Op volwassen leeftijd komt vaak het besef: het verandert niet.
Sommigen nemen afstand, anderen zoeken heling.
Geen contact wordt soms de enige manier om innerlijke rust te vinden.
Wat ooit een verwarrende strijd om liefde was, wordt dan een reis naar zelfbevrijding.

Herstel begint met bewustwording

Een jeugd met een narcistische ouder kan diepe sporen nalaten.
Maar wat ooit overleven was, kan helen worden.
Bewustwording is geen verwijt aan het verleden, maar een uitnodiging aan jezelf: om te leren wat gezonde liefde werkelijk betekent, en dat jij die waard bent.

Bij Codependentie Experts helpen we je stap voor stap om weer contact te maken met jouw eigen stem, jouw grenzen en jouw gevoel.
Benieuwd hoe we jou kunnen ondersteunen?
Voel je vrij om naar ons uit te reiken, we luisteren graag naar je.

Want echte liefde begint daar waar je jezelf niet meer hoeft te verliezen. 💚