Mijn gevoel durven voelen en van mezelf gaan houden is me gelukt! De welbekende “ui”. De lagen die mij hebben weerhouden te ervaren waar mijn ware ik eigenlijk zit. Door te voelen, stil te staan, gevoelens toe te laten en deze te accepteren is de de ui zich langzamerhand van zelf gaan afpellen. Ik heb steeds meer begrip en inzicht gekregen in de gevoelens van mijn innerlijk kind en mijn volwassen ik. Dat wanneer er een trigger is, ik vanuit mijn kindpijn reageer en heel bewust de pijn mag doorvoelen van het kleine meisje in mij. Door contact te maken met haar, door haar serieus te nemen en het vervolgens vanuit een.volwassenen te ondersteunen heeft mij enorm geholpen door de pijn heen te komen. De 5 stappen methode die Claudia zo mooi beschrijft is de kern van dit werk. Het voelt zo veilig en vertrouwd om begeleid te worden door iemand die zelf weet waar het om gaat maar je er met zoveel liefde doorheen helpt, het verzacht een hele hoop. Er is geen druk, niks is goed of fout. Claudia weet precies tot je kern te komen. Zij ziet in waar de strategieën zich voordoen en weet je er op een liefdevolle manier mee te confronteren. En dat is nodig om je bewust te worden en er aan te werken.

Na vier maanden in het jaartraject bij Claudia en een bijzondere week op Ibiza, merk ik dat ik liever voor mezelf ben geworden. En het mooie is dat mijn omgeving mee verandert. Gister heb ik voor het eerst open met mijn moeder gepraat over vroeger. Ze vroeg me hoe ik beschadigd ben in mijn jeugd en zei dat ze erover wilde praten omdat ze geen idee had hoe en rond liep met het idee dat ze zich schuldig zou moeten voelen. Ik vond het heel moeilijk om het te benoemen en was bang voor een afwijzende reactie, ontkenning of boosheid. Maar ik heb open gepraat en gezegd dat ik als kind in de rol van haar partner terecht ben gekomen. Ik werd haar steun en toeverlaat en zij deelde al haar problemen met mij. Mijn moeder is zelf erg beschadigd in haar jeugd doordat zij een manisch depressieve moeder had en emotioneel en fysiek is mishandeld. Mijn vader dronk en was emotioneel niet beschikbaar voor haar. Er was altijd (de dreiging van) ruzie over zijn drankgebruik. Haar hele huwelijk was ze ongelukkig en als kind wilde ik maar één ding: mijn moeder blij maken en troosten en helpen. Mijn moeder wantrouwt anderen en kon vroeger geen aansluiting vinden bij andere volwassenen. Dus ze vond wat ze nodig had bij mij. Het mooie is dat ze gisteren open stond voor wat ik te zeggen had, al was het moeilijk voor haar om te horen. Ze zei hoe speciaal onze band altijd geweest is voor haar, maar ziet nu in dat het niet passend was bij mijn leeftijd en begrijpt nu ook waarom ik mezelf in het contact met anderen verlies. Ze is blij dat het beter met me gaat en dat ik grenzen stel nu. Voor mij was dit zo fijn. Na al het innerlijk kind-werk had ik geen bevestiging of erkenning meer nodig van mijn moeder. En volledig onverwacht, kreeg ik die nu toch. Wat een cadeau. Voor het eerst in jaren voelde ik me weer verbonden met mijn moeder. Een mooi gesprek vanuit liefde, zonder verwijten, zonder verdedigen, gewoon begrip over en weer. En zij vertelde ook dat ze zoveel niet geleerd heeft in haar jeugd en dat nu met terugwerkende kracht inziet. Bij mij viel een stuk angst weg. Mezelf eerlijk uitspreken is nieuw voor me, maar wat doet het me goed. Dank je wel Claudia Krumme en iedereen hier voor de lessen die ik leer. En ik weet dat dit nog maar het begin is, er wacht nog zoveel moois! Liefs, Sabine