Wachtlijst Innerlijk Kind

Het pad van loslaten Na de ontmoeting met mijn tweelingziel werd ik enorm getriggerd in mijn verlatingsangst . Voor mij was het een twee jaar durende zoektocht vooraleer ik de juiste hulp aangeboden kreeg op mijn weg naar zelfliefde of wat ik ook vaak mijn pad van loslaten van oude patronen en mezelf heropvoeden noem. De inzichten en bewustwordingen volgden tijdens de coaching elkaar pijn snel op waardoor ik in een razendsnel tempo in een transformatie terecht kwam waar ik vooral leerde loslaten van de persoon waar ik mij angstvallig aan vast klampte in de hoop dat hij het gat in mijn hart kon opvullen : de leegte, de eenzaamheid en het gebrek aan liefde door mijn emotioneel onbeschikbare ouders. Ik leerde terug voelen wat gezonde grenzen zijn en deze dan ook aan te geven. Mijn oude kindpijnen werden geheald zodat ik opnieuw een emotioneel beschikbaar persoon werd. Ik kwam in een staat van algemene tevredenheid terecht waarin ik mijn geluk niet langer liet afhangen van de buitenwereld, maar vooral het geluk vanuit mezelf opnieuw kon ervaren. Een gezond evenwicht herstelde zich in mezelf waardoor ik niet langer moest wegvluchten in één of andere verslaving zoals mijn werk. Mijn zelfliefde werd geactiveerd en ik maakte daar ook tijd en ruimte voor vrij. Een her-opvoedingsplan waarin ik in 6 maanden tijd slaagde, gelukkig was er Corona en kon ik ook de tijd en de ruimte nemen om een gezonde balans in mijzelf te herstellen. Van alle therapieën en healings die de afgelopen jaren op mijn pad kwamen, was de coaching bij Claudia toch wel de meest krachtige en succesvolle therapie met blijvende resultaten! Hartelijk dank aan Claudia en haar team. Ook de Ibiza-reis is een sterke aanrader, innerlijk kind werk blijft voor mij de meest belangrijke en helende therapie samen met het ademwerk! Liefs, Luce

Geen afscheid maar een nieuw begin Met pijn in het hart, heb ik net de laatste groepsdag van het jaartraject bij Claudia, achter de rug. Ik beschouw het niet als het eind, maar eerder als een nieuw begin. Wat een waardevol traject. De theoretische online lessen , absoluut noodzakelijk om te begrijpen waar je in zit .De groepsdagen, niet alleen waardevol, maar zeker de vriendschappen die je er aan overhoudt. En uiteraard ook de individuele sessies. Theorie is niets zonder voelen, en ook voelen heeft theorie nodig. Ik ben dankbaar en blij dat ik voor het jaartraject heb ingetekend, omdat ik die tijd ook echt nodig had. Het is een heel proces. Aanvankelijk laat je maar toe wat je kan toelaten.Omdat we meester zijn in het uit de weg gaan van onze oude kindpijn. Het bewust worden daarvan is een hele weg. Dan weer een stukje theorie en dan weer een stukje ervaren en doorvoelen. Om al zo de puzzel, de blauwdruk van je eigen leven te leren kennen. Het gaat echt om het leren kennen van jezelf. De moed en het lef hebben om je niet langer afhankelijk te maken van de liefde en erkenning van een ander. Voor ik aan dit traject begon , had ik nog nooit van de begrippen codependentie en relatieverslaving gehoord. En ik heb lang, zoals dat bij elke verslaving hoort, in de ontkenning gezeten. Maar gaandeweg laat je meer en meer stukken van jezelf toe. Ga je de communicatie met jezelf aan, worden je kindtrauma’s zichtbaar , en kan je jezelf gaan helen. Belangrijk in dit heel traject is dan ook, de herhaling van de lessen. En gelukkig kan dat, omdat je levenslang toegang hebt. In het begin, laat je maar toe wat je op dat moment aankan. Later op je weg, bij herhaling van een les, hoor je net weer andere dingen en kan je weer een stapje dieper herstel toelaten. Ik kan nu voelen wanneer ik in mijn trance schiet. “Trance” , was eerst een theoretisch begrip voor me maar nu kan ik duidelijk voelen, dat als de ander zich niet goed voelt , er als het ware een energie uit mij stroomt naar de ander, en ik onmiddellijk de pijn daar wil weghalen. Ik ben dan volledig weg van mezelf. En ik verwar dit zelfs met liefde. Doordat ik denk dat ik liefde voel voor de ander, geraak ik op die manier verstrikt in een ongezonde relatie. Want ik heb mezelf verlaten om voor de ander te zorgen. En paradoxaal genoeg ,omdat ik mezelf verlaten heb, verwacht ik van de ander dat hij of zij me weer heel laat voelen. Ik ervaar meer en meer dat de sleutel tot zelfbevrijding ligt in het verbinden met mezelf. In die diepe verbinding, vind ik mijn kracht terug. Los van de ander. Los van de afhankelijkheid. Ik wens jullie allen een mooi proces toe. Hartelijk dank Claudia Krumme, voor de liefdevolle begeleiding. Liefs Rita