Gratis online training 'Van Leed Naar Liefde'

3 opties = 1 oplossing

Ontdek hoe je je eindelijk kunt bevrijden van vervelende destructieve relatiepatronen, hoe ook jij weer gelukkig kunt worden … in de eerste plaats met jezelf en van daaruit met een ander. Kies voor liefde en doe mee!

Herken jij jezelf in een van onderstaande relatiepatronen? Zit je vast in een relatie waarin je diep van binnen voelt dat het ongezond voor je is? Trek je structureel partners aan die je niet geven waar je zo naar verlangt? Is emotionele onbeschikbaarheid in je relaties een terugkerend thema? Voel je je regelmatig afgewezen, onzeker of verlaten? Vind je grenzen stellen of nee zeggen lastig? Ben je iemand die graag controle heeft?

Dan zul je veel nieuwe inzichten op doen tijden deze gratis online-training.

Nadat je je hebt aangemeld kom je op de pagina om je in te schrijven voor één van de webinars die ik op donderdag geef.
Wordt ook lid van de besloten Facebook groep van deze challenge.

Gratis online training

Tijdens deze gratis online training leg ik je uit wat de onderliggende oorzaken zijn van destructieve relatie dynamieken en patronen. Wat de link is met relatie-liefdesverslavingen en codependentie en hoe je hiervan kunt herstellen en helen.

Door deze waardevolle informatie met je te delen hoop ik dat ik je hoop en vertrouwen kan geven dat ook jij gelukkig kunt worden in de liefde.

Relatieverslaafd zijn betekent dat je mannen of vrouwen aantrekt die zich emotioneel niet kunnen verbinden. Zij zijn emotioneel onbeschikbaar vanwege hun emotionele beschadiging. Zij zijn niet in staat om ware intimiteit aan te gaan.

Wat zegt dit over jou? Ik vertel je er graag meer over.

Claudia Krumme (Challenge)
Claudia Krumme (Challenge 2)
RCE Challenge Doe Gratis Mee

Liefdesverslaafd zijn betekent dat je er alles aan doet om in romantiek verwikkeld te zijn uit angst om alleen te zijn of alleen over te blijven. Je bent als het ware verliefd op de high van de liefde. Maar helaas na ieder high volgt zoals bij iedere verslaving ook weer een low.

Codependentie staat voor over/medeafhankelijkeid. Het is een trauma reactie op een onveilige hechting in de jeugd. Het manifesteert zich door middel van automatisch piloot gedrag waarin je de wensen en behoeften van de ander belangrijker maakt dan die van jezelf. Pleasen, aanpassen en verantwoordelijkheden overnemen zijn symptomen die hierbij horen.

Deze 3 bovengenoemde overlevingsstrategieën hebben overeenkomsten met elkaar maar staan tevens op zichzelf en  verschillen van elkaar. Ontdek met mij hoe het in elkaar zit.

Schrijf je in voor een van de gratis online trainingen
en zorg dat je er live vanuit jouw eigen plek bij bent.
Waar ter wereld je je ook bevindt, je bent van harte welkom en volledig anoniem.

Dinsdag 15 juli om 10:00
Woensdag 16 juli om 20:00
Zondag 20 juli om 11:00

Relaties doen geen pijn maar brengen de pijn in je naar boven die al in je zit.

Het kan ook zijn dat je al jaren geen relaties meer hebt omdat je bang bent om opnieuw gekwetst te worden maar in het contact met de mensen om je heen bovenstaande codependentie symptomen in meer of mindere mate herkent. Ook dan wil ik je uitnodigen om te kijken. Ik zou wel eens precies  de informatie kunnen delen die je nodig hebt om te begrijpen wat er aan de hand is in je leven.

Dit webinar is voor jou wanneer je…

  • Vrij wilt zijn van een relatie die meer pijn dan vreugde brengt;
  • Relatiepatronen wil loslaten die je niet gelukkig maken;
  • Vrij wil zijn van de goedkeuring van je partner of van anderen;
  • Grenzen wil leren stellen;
  • Wil leren om los te laten i.p.v. alles willen controleren;
  • Vreugdevol en vol energie door het leven wil gaan;
  • Eigen wensen en behoeften wil vervullen i.p.v. die van een ander;
  • Verlatingsangst en/of bindingsangst wil doorbreken​;
  • Zelfliefde ontwikkelen;
  • Gezonde relaties wil aantrekken en behouden.

Relaties brengen geen vreugde maar brengen de vreugde in je naar boven die al in je zit.

In dit live webinar deel ik net weer even wat andere inhoud dan tijdens de challenge van liefde die pijn doet naar liefde die blij maakt. Ik bespreek bijvoorbeeld:

De primaire codependentie symptomen die de relatie met jezelf aantasten.

  • Moeite met een gezond gevoel van eigenwaarde
  • Moeite met een gezond gevoel van grenzen
  • Moeite met emotioneel bewustzijn
  • Moeite met het uiten van je gedachten en gevoelens op een constructieve manier
  • Moeite met het vervullen van je eigen wensen en behoeften

Maar ook de secundaire codependentie symptomen die voorkomen uit de primaire symptomen en de relatie tussen jou en de ander verstoren.

    • Je oefent controle gedrag uit op anderen
    • Je staat toe dat anderen controle uitoefenen op jou
    • Gevoelens van wrok zijn je niet onbekend
    • Je stelt hoge eisen aan jezelf en aan een ander
    • Je hebt geen vertrouwen in jezelf, de ander of het leven
    • Andere verslavingen (middelen, eten of gedrag) zijn je niet onbekend
    • Je hebt psychische en lichamelijke klachten maar weet niet waar deze klachten vandaan komen
    • Het geven en ontvangen in relaties is uit balans

Herken jij jezelf in een of meerdere symptomen? Maak er dan prioriteit van om erbij te zijn en zet de training in je agenda.

ck-relatieverslaving-test
favicon

Klanttevredenheid

Goede deskundige en liefdevolle trainers

De yoga en adem retraite op Tenerife vond ik zeer waardevol, zowel breed als diepgaand. Het heeft mij opnieuw de essentie van mijn eigen trainerschap doen ontdekken. Je wordt uitgenodigd en uitgedaagd om ‘terug te keren’. Gelukkig met ruimte voor humor en eigengereidheid. Pracht begin van elke dag met meditatie en behandeling van de yama’s, dan de middag met de ademsessies die mij van een verkrampt naar een open bewustzijn hebben kunnen brengen, vooral dankzij een zeer goede begeleiding van Wilna, Claudia en Marian. Goede, deskundige en liefdevolle trainers!

Peggy

Dank je wel Claudia, heerlijke meditatie, zo'n aangename stem. Voor het eerst weer echte visualisatie gehad.Het sterkt me, vertrouwen in eigen kunnen en warme gloed in mijn hart en middenrif.

Mirjam

Mijn gevoel durven voelen en van mezelf gaan houden is me gelukt! De welbekende “ui”. De lagen die mij hebben weerhouden te ervaren waar mijn ware ik eigenlijk zit. Door te voelen, stil te staan, gevoelens toe te laten en deze te accepteren is de de ui zich langzamerhand van zelf gaan afpellen. Ik heb steeds meer begrip en inzicht gekregen in de gevoelens van mijn innerlijk kind en mijn volwassen ik. Dat wanneer er een trigger is, ik vanuit mijn kindpijn reageer en heel bewust de pijn mag doorvoelen van het kleine meisje in mij. Door contact te maken met haar, door haar serieus te nemen en het vervolgens vanuit een volwassenen te ondersteunen heeft mij enorm geholpen door de pijn heen te komen. De 5 stappen methode die Claudia zo mooi beschrijft is de kern van dit werk. Het voelt zo veilig en vertrouwd om begeleid te worden door iemand die zelf weet waar het om gaat maar je er met zoveel liefde doorheen helpt, het verzacht een hele hoop. Er is geen druk, niks is goed of fout. Claudia weet precies tot je kern te komen. Zij ziet in waar de strategieën zich voordoen en weet je er op een liefdevolle manier mee te confronteren. En dat is nodig om je bewust te worden en er aan te werken.   Mirjam

‘ Ervaring event ”

Top dag! Nieuwe inzichten gekregen. Ik zou de dag zeker aanraden. Groetjes, Annemiek

Ines

Hallo Claudia Het zomerpakket heeft me heel veel deugd gedaan in mijn proces en heel hard geholpen. Ik ben er nog niet mee klaar. Een maand is niet voldoende om het me allemaal eigen te maken. Ik ben nog steeds bezig bepaalde patronen met de 5 stappenmethode verder blijvend te ontmantelen. Ik voel dat ik regelmatig terugval in een overlevingsstrategie en het precies denk nodig te hebben om even adem te kunnen happen... en toch weet ik dat dit niet zo is... ik kan mezelf keer op keer het vertrouwen geven maar niet altijd op elke moment. Ik heb het pakket ook niet chronologisch geluisterd maar eerder gevoeld waar ik op dat moment nood aan had of mee bezig was en geplukt wat me dan verder bracht. Ik ben gelukkig wel zover dat de relatie volledig ten einde is... Ik hoef het rondje precies niet meer te lopen... Ik lijk ook steviger te staan in mijn gedachtewereld als ik opnieuw zou daten. Ik lijk veel minder naïef en veel selectiever precies. Ik hoop dat dit ook zo is in het echte leven... De combinatie van de meditaties met de webinars vond ik vooral heel fijn. De meditatie van de tovertuin heeft me denk ik enorm geraakt. Ik heb die ook veelvuldig geluisterd tot ik het zelfstandig kon toepassen. Ik merk dat ik weer een stapje verder ben aan de boeken die ik gehaald heb uit de bib.  Ze gaan nu allemaal over veerkracht, zelfliefde en zelfcompassie... Dankjewel voor het delen van al deze kennis en ervaring !! Warme groeten Ines

Me & Anorexia

The first sign of Anorexia appeared for me when I just turned fifteen, in October 2014. Time had passed and I had grown increasingly anxious and unhappy about all the changes occurring in my body due to adolescence. On the outside, I seemed to be totally fine according to my surroundings, but in front of the mirror the reflection appearing made me feel unhappy, no matter what other people would tell me; I felt fat. Since a very young age I had been very active doing sports and I had recently discovered a true passion for long distance running. Being physically active, I knew that there was no risk for me to have any weight problems, but still my complex grew increasingly more important and it was taking over my life. Too many changes were occurring at the same time, more and more, I started to question my appearance and how I would look after this metamorphosis. Being constantly surrounded by Medias telling us how we should look and how we shouldn’t, I felt scared not to be good enough and to be rejected. I decided that there was no other solution than to control those changes. Since the beginning I only had very good intentions, deciding to make sure that I ate very healthily. But I gradually got lost in confusion and I started to eat less and less. I became literally scared of food, scared that the moment it would enter my mouth it would make me blow like a balloon. Mealtime became an enemy for me, and controlling what I was going to eat became the only reason for me to get up in the morning. Every day I drew back into my world of isolation, in which I was all alone with a little voice telling me what I was allowed to eat or not. This little terrorist had taken power over me. I was getting more and more tired, sometimes I even felt dizzy and my performance in running was not improving either. This upset me a lot but I couldn’t eat, the terrorist said no. I didn’t possibly understand why I felt so sad and absent-minded now that I had that control. I wasn’t being myself and although I tried, I couldn’t hide it. My mother slowly realized that my way of eating had changed and that it wasn’t at all suitable for the amount of sport I was doing. She tempted to warn me but I did not want to listen. I felt harassed and I was scared she would take away from me this control I was holding on so tight. Time passed and I had already lost three kilos, when I got a serious stomach flew which made me loose five additional kilos. At that time my mother seriously banged at my door and woke me up, in a rather harsh and straight forward manner. But miraculously that’s how she brought me back to reality and made me take my first step to recovery. I was scared to let go of the control the terrorist was offering me but somehow, I knew deep down, that I had to trust my mother. In addition, the new reflection in the mirror told me that this was not how I truly wanted to be. I was battling my way out of the grasps of my terrorist, admitting my disease and determined to get help. After staying a few days in Hospital, to make sure that I was in good conditions, with the entire support of my school, my friends and my family, I started taking regularly part in supervised groups in wish I was able to share my situation with other people having similar problems. By this mean I was able to learn more myself about what was happening to me, and realized most importantly, that I wasn’t alone. I tried to stay as open as possible about my terrorist because I was aware that isolation was a true danger. I wasn’t yet stronger than him and he could easily make me fall down the stairs again. I knew that staying honest and talking about it would be a security against forgetfulness. Anorexia is in fact, a disease which puts you in constant denial and the best way to act against it, primarily, is to stay honest to yourself and others. This is what saved me from never setting free from the lie I lived in. With the help of a nutritionist, I learnt to overcome my fear of food and I slowly started to enjoy it again. She gave me enough information to get back to a healthy weight again, but still, the unrealistic fear of getting fat was still anchored deep down in me. I then met Claudia Krumme who worked with me at a psychological level to help me overcome my fears. I gradually became more aware that the little voice commanding me was in fact Anorexia. I became stronger than the terrorist, and I finally was able to tell him off. I started to work on myself, trying to understand the roots of my disease. Through Mrs. Krumme’s process of working, involving the analysis of feelings of the individual, I finally learnt one essential thing. I realized that all the love of the world would not be enough to make me happy, until I would start accepting and loving myself first. People believing in me wouldn’t bring me faith until I would start to believe in myself. I realized that finally I was entirely alone, no one could make me decide to make me gain weight or change my state of mind apart from myself. I was the pill who could cure the illness. That was as far as my surroundings could lead me. I had to trust myself, have the courage to let go of my fears and make my steps, even if the road would be long and hard. Soon enough I decided that I had to use the same intense determination with which I had come down this sinister hole, to come back up again. I personally have to say that having clear goals helped me a lot. I want to lead a healthy life, and I want to take my passion for running further. In hard times, I remind myself those goals and they bring me hope and keep me going. Now waking up in the mornings, I feel I am growing stronger, daring, little by little, to let go from all my fears. I acknowledge the fact that I haven’t yet reached the end of the path of my recovery. The biggest part of it is yet to come: accepting myself just as I am. This step is indisputably one that each human being has to take, in order to survive throughout the life he has been given. I can see a very positive prospect in the course of my experience with Anorexia; my personal issues becoming so dominant over my existence at a rather young age, I realized that life has already given me a chance to learn the skill of acceptance of oneself, a skill which most of the people only attain towards the middle of their lives. Similarly, life has given me the opportunity to aquire serenity, tolerance, confidence and trust in myself, a challenge that I am willing to take. It wants me now, to let my mind come to peace with my body, a body with which I am destined to live with until the very last day. As to this day, I learnt not to suppress it. On the contrary, I am aware that throughout my life, in difficult time involving stress, anxiousness and doubt, he will be there to hunt me again telling me I am not good enough whatever I do. In those hard times, I manage to detect this terrorist, I analyze what he tells me but most importantly I do NOT listen to him. I give myself the choice of not giving it any importance and that is precisely what makes my strength. The healthy part of me has taken back the lead. I realized that Health, Happiness and my passion for running are much more important to me than the vicious quest of being the skinniest possible. I am thankful for all the support I am given and I consider myself unbelievably lucky to be supported by such caring people. I want to thank my family, the school staff for their amazing support, and Claudia Krumme for her help and guidance. But I am particularly grateful to my mother who since the first day was determined to help me defeat my little terrorist.

Lya

Hoi Claudia, Wat een geweldig boek. Ik ben er nog mee bezig. Het is te veel om in een recensie te benoemen. Ben zo ontzettend content met jou boek. Heb veel aan de oefening met het schrijven vanuit kleine lyaatje zodoende de warmte Liefde en rust te vinden door mijn volwassen ik. Ik ben niet alleen zeg maar! Onder de pijn zit/ is heel veel liefde. Dank je Claudia!!! Heb in een mail naar jou iets meer kleur gegeven. Het is een proces waar jou boek bij ondersteund!

Jeanine

Hallo Claudia, Heel dankbaar dat ik dit zomerpakket besteld heb. Al de video's zijn heel waardevol en vooral ook de meditaties. Ook de invalshoeken zoals je het aanreikt zijn interessant. Ik zelf ben ze nu de derde keer aan het bekijken en werk ermee. Dus ben ik zeer tevreden. Vriendelijke groeten, Jeannine

Sylvia

Hoi Claudia, Ik vond het zomerpakket ontzettend waardevol en heb er veel aan gehad. Erg herkenbaar om patronen te ontmantelen en kindstukken te verwerken en nieuw gedrag in te zetten. Het meest waardevol vond ik de meditaties en de praktische tools. Ik heb geen opmerkingen verder. Ik heb inmiddels het pakket aan minstens drie anderen geadviseerd die het ook gekocht hebben. Zij zijn collega’s/cliënten van mij. Ik had info aangevraagd over de inzet van het materiaal bij cliënten en een cursus hieromtrent. Ik zag het al voorbij komen op facebook. Dank je wel! met vriendelijke groet, Sylvia

Geen afscheid maar een nieuw begin

Met pijn in het hart, heb ik net de laatste groepsdag van het jaartraject bij Claudia, achter de rug. Ik beschouw het niet als het eind, maar eerder als een nieuw begin. Wat een waardevol traject. De theoretische online lessen, absoluut noodzakelijk om te begrijpen waar je in zit. De groepsdagen, niet alleen waardevol, maar zeker de vriendschappen die je er aan overhoudt. En uiteraard ook de individuele sessies. Theorie is niets zonder voelen, en ook voelen heeft theorie nodig. Ik ben dankbaar en blij dat ik voor het jaartraject heb ingetekend, omdat ik die tijd ook echt nodig had. Het is een heel proces. Aanvankelijk laat je maar toe wat je kan toelaten.Omdat we meester zijn in het uit de weg gaan van onze oude kindpijn. Het bewust worden daarvan is een hele weg. Dan weer een stukje theorie en dan weer een stukje ervaren en doorvoelen. Om al zo de puzzel, de blauwdruk van je eigen leven te leren kennen. Het gaat echt om het leren kennen van jezelf. De moed en het lef hebben om je niet langer afhankelijk te maken van de liefde en erkenning van een ander. Voor ik aan dit traject begon, had ik nog nooit van de begrippen codependentie en relatieverslaving gehoord. En ik heb lang, zoals dat bij elke verslaving hoort, in de ontkenning gezeten. Maar gaandeweg laat je meer en meer stukken van jezelf toe. Ga je de communicatie met jezelf aan, worden je kindtrauma’s zichtbaar, en kan je jezelf gaan helen. Belangrijk in dit heel traject is dan ook, de herhaling van de lessen. En gelukkig kan dat, omdat je levenslang toegang hebt. In het begin, laat je maar toe wat je op dat moment aankan. Later op je weg, bij herhaling van een les, hoor je net weer andere dingen en kan je weer een stapje dieper herstel toelaten. Ik kan nu voelen wanneer ik in mijn trance schiet. “Trance” , was eerst een theoretisch begrip voor me maar nu kan ik duidelijk voelen, dat als de ander zich niet goed voelt , er als het ware een energie uit mij stroomt naar de ander, en ik onmiddellijk de pijn daar wil weghalen. Ik ben dan volledig weg van mezelf. En ik verwar dit zelfs met liefde. Doordat ik denk dat ik liefde voel voor de ander, geraak ik op die manier verstrikt in een ongezonde relatie. Want ik heb mezelf verlaten om voor de ander te zorgen. En paradoxaal genoeg ,omdat ik mezelf verlaten heb, verwacht ik van de ander dat hij of zij me weer heel laat voelen. Ik ervaar meer en meer dat de sleutel tot zelfbevrijding ligt in het verbinden met mezelf. In die diepe verbinding, vind ik mijn kracht terug. Los van de ander. Los van de afhankelijkheid. Ik wens jullie allen een mooi proces toe. Hartelijk dank Claudia Krumme, voor de liefdevolle begeleiding. Liefs Rita
Claudia Krumme

Ik zie je binnenkort in het webinar en ik deel graag heel veel van mijn kennis en ervaring met je. Ik heb er zin in!

Liefs, Claudia Krumme

Relatieverslaving en codependentie expert
Auteur van het boek ‘Van Leed naar Liefde’