Gratis online training 'Van Leed Naar Liefde'

3 opties = 1 oplossing

Ontdek hoe je je eindelijk kunt bevrijden van vervelende destructieve relatiepatronen, hoe ook jij weer gelukkig kunt worden … in de eerste plaats met jezelf en van daaruit met een ander. Kies voor liefde en doe mee!

Herken jij jezelf in een van onderstaande relatiepatronen? Zit je vast in een relatie waarin je diep van binnen voelt dat het ongezond voor je is? Trek je structureel partners aan die je niet geven waar je zo naar verlangt? Is emotionele onbeschikbaarheid in je relaties een terugkerend thema? Voel je je regelmatig afgewezen, onzeker of verlaten? Vind je grenzen stellen of nee zeggen lastig? Ben je iemand die graag controle heeft?

Dan zul je veel nieuwe inzichten op doen tijden deze gratis online-training.

Nadat je je hebt aangemeld kom je op de pagina om je in te schrijven voor één van de webinars die ik op donderdag geef.
Wordt ook lid van de besloten Facebook groep van deze challenge.

Gratis online training

Tijdens deze gratis online training leg ik je uit wat de onderliggende oorzaken zijn van destructieve relatie dynamieken en patronen. Wat de link is met relatie-liefdesverslavingen en codependentie en hoe je hiervan kunt herstellen en helen.

Door deze waardevolle informatie met je te delen hoop ik dat ik je hoop en vertrouwen kan geven dat ook jij gelukkig kunt worden in de liefde.

Relatieverslaafd zijn betekent dat je mannen of vrouwen aantrekt die zich emotioneel niet kunnen verbinden. Zij zijn emotioneel onbeschikbaar vanwege hun emotionele beschadiging. Zij zijn niet in staat om ware intimiteit aan te gaan.

Wat zegt dit over jou? Ik vertel je er graag meer over.

Claudia Krumme (Challenge)
Claudia Krumme (Challenge 2)
RCE Challenge Doe Gratis Mee

Liefdesverslaafd zijn betekent dat je er alles aan doet om in romantiek verwikkeld te zijn uit angst om alleen te zijn of alleen over te blijven. Je bent als het ware verliefd op de high van de liefde. Maar helaas na ieder high volgt zoals bij iedere verslaving ook weer een low.

Codependentie staat voor over/medeafhankelijkeid. Het is een trauma reactie op een onveilige hechting in de jeugd. Het manifesteert zich door middel van automatisch piloot gedrag waarin je de wensen en behoeften van de ander belangrijker maakt dan die van jezelf. Pleasen, aanpassen en verantwoordelijkheden overnemen zijn symptomen die hierbij horen.

Deze 3 bovengenoemde overlevingsstrategieën hebben overeenkomsten met elkaar maar staan tevens op zichzelf en  verschillen van elkaar. Ontdek met mij hoe het in elkaar zit.

Schrijf je in voor een van de gratis online trainingen
en zorg dat je er live vanuit jouw eigen plek bij bent.
Waar ter wereld je je ook bevindt, je bent van harte welkom en volledig anoniem.

Dinsdag 14 oktober om 20:00
Donderdag 16 oktober om 10:00
Zondag 19 oktober om 11:00

Relaties doen geen pijn maar brengen de pijn in je naar boven die al in je zit.

Het kan ook zijn dat je al jaren geen relaties meer hebt omdat je bang bent om opnieuw gekwetst te worden maar in het contact met de mensen om je heen bovenstaande codependentie symptomen in meer of mindere mate herkent. Ook dan wil ik je uitnodigen om te kijken. Ik zou wel eens precies  de informatie kunnen delen die je nodig hebt om te begrijpen wat er aan de hand is in je leven.

Dit webinar is voor jou wanneer je…

  • Vrij wilt zijn van een relatie die meer pijn dan vreugde brengt;
  • Relatiepatronen wil loslaten die je niet gelukkig maken;
  • Vrij wil zijn van de goedkeuring van je partner of van anderen;
  • Grenzen wil leren stellen;
  • Wil leren om los te laten i.p.v. alles willen controleren;
  • Vreugdevol en vol energie door het leven wil gaan;
  • Eigen wensen en behoeften wil vervullen i.p.v. die van een ander;
  • Verlatingsangst en/of bindingsangst wil doorbreken​;
  • Zelfliefde ontwikkelen;
  • Gezonde relaties wil aantrekken en behouden.

Relaties brengen geen vreugde maar brengen de vreugde in je naar boven die al in je zit.

In dit live webinar deel ik net weer even wat andere inhoud dan tijdens de challenge van liefde die pijn doet naar liefde die blij maakt. Ik bespreek bijvoorbeeld:

De primaire codependentie symptomen die de relatie met jezelf aantasten.

  • Moeite met een gezond gevoel van eigenwaarde
  • Moeite met een gezond gevoel van grenzen
  • Moeite met emotioneel bewustzijn
  • Moeite met het uiten van je gedachten en gevoelens op een constructieve manier
  • Moeite met het vervullen van je eigen wensen en behoeften

Maar ook de secundaire codependentie symptomen die voorkomen uit de primaire symptomen en de relatie tussen jou en de ander verstoren.

    • Je oefent controle gedrag uit op anderen
    • Je staat toe dat anderen controle uitoefenen op jou
    • Gevoelens van wrok zijn je niet onbekend
    • Je stelt hoge eisen aan jezelf en aan een ander
    • Je hebt geen vertrouwen in jezelf, de ander of het leven
    • Andere verslavingen (middelen, eten of gedrag) zijn je niet onbekend
    • Je hebt psychische en lichamelijke klachten maar weet niet waar deze klachten vandaan komen
    • Het geven en ontvangen in relaties is uit balans

Herken jij jezelf in een of meerdere symptomen? Maak er dan prioriteit van om erbij te zijn en zet de training in je agenda.

ck-relatieverslaving-test
favicon

Klanttevredenheid

Me & Anorexia

The first sign of Anorexia appeared for me when I just turned fifteen, in October 2014. Time had passed and I had grown increasingly anxious and unhappy about all the changes occurring in my body due to adolescence. On the outside, I seemed to be totally fine according to my surroundings, but in front of the mirror the reflection appearing made me feel unhappy, no matter what other people would tell me; I felt fat. Since a very young age I had been very active doing sports and I had recently discovered a true passion for long distance running. Being physically active, I knew that there was no risk for me to have any weight problems, but still my complex grew increasingly more important and it was taking over my life. Too many changes were occurring at the same time, more and more, I started to question my appearance and how I would look after this metamorphosis. Being constantly surrounded by Medias telling us how we should look and how we shouldn’t, I felt scared not to be good enough and to be rejected. I decided that there was no other solution than to control those changes. Since the beginning I only had very good intentions, deciding to make sure that I ate very healthily. But I gradually got lost in confusion and I started to eat less and less. I became literally scared of food, scared that the moment it would enter my mouth it would make me blow like a balloon. Mealtime became an enemy for me, and controlling what I was going to eat became the only reason for me to get up in the morning. Every day I drew back into my world of isolation, in which I was all alone with a little voice telling me what I was allowed to eat or not. This little terrorist had taken power over me. I was getting more and more tired, sometimes I even felt dizzy and my performance in running was not improving either. This upset me a lot but I couldn’t eat, the terrorist said no. I didn’t possibly understand why I felt so sad and absent-minded now that I had that control. I wasn’t being myself and although I tried, I couldn’t hide it. My mother slowly realized that my way of eating had changed and that it wasn’t at all suitable for the amount of sport I was doing. She tempted to warn me but I did not want to listen. I felt harassed and I was scared she would take away from me this control I was holding on so tight. Time passed and I had already lost three kilos, when I got a serious stomach flew which made me loose five additional kilos. At that time my mother seriously banged at my door and woke me up, in a rather harsh and straight forward manner. But miraculously that’s how she brought me back to reality and made me take my first step to recovery. I was scared to let go of the control the terrorist was offering me but somehow, I knew deep down, that I had to trust my mother. In addition, the new reflection in the mirror told me that this was not how I truly wanted to be. I was battling my way out of the grasps of my terrorist, admitting my disease and determined to get help. After staying a few days in Hospital, to make sure that I was in good conditions, with the entire support of my school, my friends and my family, I started taking regularly part in supervised groups in wish I was able to share my situation with other people having similar problems. By this mean I was able to learn more myself about what was happening to me, and realized most importantly, that I wasn’t alone. I tried to stay as open as possible about my terrorist because I was aware that isolation was a true danger. I wasn’t yet stronger than him and he could easily make me fall down the stairs again. I knew that staying honest and talking about it would be a security against forgetfulness. Anorexia is in fact, a disease which puts you in constant denial and the best way to act against it, primarily, is to stay honest to yourself and others. This is what saved me from never setting free from the lie I lived in. With the help of a nutritionist, I learnt to overcome my fear of food and I slowly started to enjoy it again. She gave me enough information to get back to a healthy weight again, but still, the unrealistic fear of getting fat was still anchored deep down in me. I then met Claudia Krumme who worked with me at a psychological level to help me overcome my fears. I gradually became more aware that the little voice commanding me was in fact Anorexia. I became stronger than the terrorist, and I finally was able to tell him off. I started to work on myself, trying to understand the roots of my disease. Through Mrs. Krumme’s process of working, involving the analysis of feelings of the individual, I finally learnt one essential thing. I realized that all the love of the world would not be enough to make me happy, until I would start accepting and loving myself first. People believing in me wouldn’t bring me faith until I would start to believe in myself. I realized that finally I was entirely alone, no one could make me decide to make me gain weight or change my state of mind apart from myself. I was the pill who could cure the illness. That was as far as my surroundings could lead me. I had to trust myself, have the courage to let go of my fears and make my steps, even if the road would be long and hard. Soon enough I decided that I had to use the same intense determination with which I had come down this sinister hole, to come back up again. I personally have to say that having clear goals helped me a lot. I want to lead a healthy life, and I want to take my passion for running further. In hard times, I remind myself those goals and they bring me hope and keep me going. Now waking up in the mornings, I feel I am growing stronger, daring, little by little, to let go from all my fears. I acknowledge the fact that I haven’t yet reached the end of the path of my recovery. The biggest part of it is yet to come: accepting myself just as I am. This step is indisputably one that each human being has to take, in order to survive throughout the life he has been given. I can see a very positive prospect in the course of my experience with Anorexia; my personal issues becoming so dominant over my existence at a rather young age, I realized that life has already given me a chance to learn the skill of acceptance of oneself, a skill which most of the people only attain towards the middle of their lives. Similarly, life has given me the opportunity to aquire serenity, tolerance, confidence and trust in myself, a challenge that I am willing to take. It wants me now, to let my mind come to peace with my body, a body with which I am destined to live with until the very last day. As to this day, I learnt not to suppress it. On the contrary, I am aware that throughout my life, in difficult time involving stress, anxiousness and doubt, he will be there to hunt me again telling me I am not good enough whatever I do. In those hard times, I manage to detect this terrorist, I analyze what he tells me but most importantly I do NOT listen to him. I give myself the choice of not giving it any importance and that is precisely what makes my strength. The healthy part of me has taken back the lead. I realized that Health, Happiness and my passion for running are much more important to me than the vicious quest of being the skinniest possible. I am thankful for all the support I am given and I consider myself unbelievably lucky to be supported by such caring people. I want to thank my family, the school staff for their amazing support, and Claudia Krumme for her help and guidance. But I am particularly grateful to my mother who since the first day was determined to help me defeat my little terrorist.

Anoniem

Heel hartelijke dank Claudia! Ik ben zo blij dat ik het 1 op 1 traject volg bij jouw GGZ traject. Het is zo fijn dat ik me eindelijk begrepen voel en dat ik nu echt de kern kan aanpakken. Ik heb nu alle hoop op genezing! Ik heb het gevoel alsof ik hier mijn hele leven op heb gewacht, en nu eigenlijk heb gevonden. Dankjewel dat je deze organisatie begonnen bent. Anoniem

Nooit eerder bij de kern gekomen

Blij met Claudia's Care Center! Voorheen al meerdere psychologen bezocht toch op de een of andere manier nooit bij de kern gekomen. De methode van Claudia heeft me stapje voor stapje laten inzien waar mijn overlevingsstrategieën zitten en hoe mijn brein werkt in een relatie. De valse hoop, mijn te groot aanpassingsvermogen, het romantiseren zorgde er voor dat ik niet gelukkig kon zijn in een relatie! Het opnieuw leren voelen en het gevoel ook toelaten, zonder vluchtgedrag heeft me terug naar mijn eigen ik gebracht. Ik ben innerlijk een rijker mens geworden! Na anderhalf jaar therapie voel ik me een compleet ander mens, inmiddels al heel wat handvatten meegekregen om met mijn jeugdtrauma om te gaan en sterker in het leven te staan. Echt blij met Claudia's Care Center!   Anoniem

Mijn relatie ging uit en ik ging snel weer op Tinder

De laatste tijd liep ik te zoeken naar wat ik toch mankeerde. Mijn relatie was net beëindigd maar was er nog extreem veel mee bezig. Ik begreep niet waarom het zo was gelopen. Wat maakte deze man bij mij los, waardoor ik mij zo verschrikkelijk verdrietig voelde? Ik ging snel weer op Tinder zodat ik maar niet alleen hoefde te zijn. Claudia vertelde mij dat dit was omdat ik no matter what geen contact wilde maken met mijn gevoelens van eenzaamheid en afwijzing. (liefdeverslaving) Ik ben he jaartraject gaan volgen en gaan toegeven dat ook ik een wond van binnen heb door traumatische jeugdervaringen. De reden waarom het met mijn laatste partner zo escaleerde is dat we dat bij elkaar hebben aangeraakt. Als kleine kinderen stonden we stampvoetend tegenover elkaar. Als ik terug kijk kan ik zien dat hij vanwege zijn bindingsangst minder vaak bij mij wilde zijn dan ik bij hem. Ik nam dat altijd heel persoonlijk. Nu kan ik zien dat dit stuk echt van hem is waar hij aan mag werken als hij dat wilt. (relatieverslaving) Samen zijn we bij Claudia in traject gegaan en nu wonen we al enige tijd samen en zijn heel goed in staat om onze triggers eerst persoonlijk uit te werken en daarna weer samen te komen. Had nooit gedacht dat dit wonder zou kunnen gebeuren. Heel dankbaar! Liefs, Monique

Jolanda

Ik moest zo huilen tijdens de meditatie. Je bent een inspirator Claudia.

‘ Ervaring event ”

Super mooie dag. Inzichten gekregen. Ik wil je heel erg bedanken voor deze dag. De ademsessie was ook heel fijn. Groetjes, Eduard

Claudia raakt bij mij altijd meteen de kern

Tijdens een moeizame relatie kreeg ik van een vriendin een artikel toegestuurd uit een tijdschrift wat ging over codependency. Geschokt kwam ik tot de ontdekking dat dit over mij zou kunnen gaan. Ik had er al eens over gehoord en er zelfs een boek van in de kast, maar had het nooit zo direct aan mezelf gelinkt en wist ook niet dat er een therapie voor bestond. Ik ben meteen gaan kijken op de website en heb het contactformulier ingevuld. Niet veel later werd ik gebeld voor een afspraak en reisde ik naar Diemen voor een intake. Claudia maakte op mij meteen een prettige indruk. Zonder oordelen hoorde zij mijn verhaal aan en stelde de juiste vragen waardoor ik zonder schaamte helemaal mezelf kon laten zien. Het allerblijst was ik dat ik niet hoefde te stoppen met mijn toenmalige vriend. Door het delen van haar ervaringsdeskundigheid voelde ik mij op mijn gemak en werd ik in deze sfeer van vertrouwen uitgenodigd mijn hele verhaal te doen en eerlijk naar mezelf te kijken. De herkenning en erkenning van mijn patronen maakten dat ik me gezien voelde en niet alleen stond. Ook gaf het verhaal van Claudia mij hoop dat het met mij nog wel goed kon komen. Juist de inzet van de therapievormen op lichaamswerk gebied gaven mij de mogelijkheid diep in mezelf te duiken. Ook de workshops over codependentie en relatieverslaving waren voor mij ware eyeopeners. Tijdens deze dagen heb ik ervaren hoe Claudia op professionele wijze inzicht geeft aan zowel de individuele deelnemers als aan de gemeenschappelijke kenmerken en de interactie, het groepsproces en het elkaar spiegelen. Ook hier weer was er ruimte om zonder oordeel op uitnodigende wijze de deelnemers inzicht te laten krijgen in hun eigen gedrag en met oog voor de daarbij behorende emoties. Tijdens mijn therapietraject heeft Claudia mij weten te enthousiasmeren om zelf de opleiding tot ademcoach te doen. Claudia werkt vaak oplossingsgericht maar werkt ook aan datgene wat in de weg staat om naar de oplossing te komen. Ze laat me zelf nadenken over mogelijke oplossingen. Aan het begin van een gesprek vraagt ze vaak; “wat zou je innerlijk willen bewerkstellingen als je een toverstaf zou hebben?”. Deze vraag raakt bij mij altijd meteen de kern en zorgt ervoor dat ik duidelijk krijg waar ik naar toe wil. Dit geeft mij het gevoel en de wetenschap dat ik zelf de regie in handen heb. Ik word uitgedaagd de oplossing in mezelf te zoeken en gesteund in de zoektocht hiernaar.   Liefs, Paola

Verbinding met mijn moeder

Na vier maanden in het jaartraject bij Claudia en een bijzondere week op Ibiza, merk ik dat ik liever voor mezelf ben geworden. En het mooie is dat mijn omgeving mee verandert. Gister heb ik voor het eerst open met mijn moeder gepraat over vroeger. Ze vroeg me hoe ik beschadigd ben in mijn jeugd en zei dat ze erover wilde praten omdat ze geen idee had hoe en rond liep met het idee dat ze zich schuldig zou moeten voelen. Ik vond het heel moeilijk om het te benoemen en was bang voor een afwijzende reactie, ontkenning of boosheid. Maar ik heb open gepraat en gezegd dat ik als kind in de rol van haar partner terecht ben gekomen. Ik werd haar steun en toeverlaat en zij deelde al haar problemen met mij. Mijn moeder is zelf erg beschadigd in haar jeugd doordat zij een manisch depressieve moeder had en emotioneel en fysiek is mishandeld. Mijn vader dronk en was emotioneel niet beschikbaar voor haar. Er was altijd (de dreiging van) ruzie over zijn drankgebruik. Haar hele huwelijk was ze ongelukkig en als kind wilde ik maar één ding: mijn moeder blij maken en troosten en helpen. Mijn moeder wantrouwt anderen en kon vroeger geen aansluiting vinden bij andere volwassenen. Dus ze vond wat ze nodig had bij mij. Het mooie is dat ze gisteren open stond voor wat ik te zeggen had, al was het moeilijk voor haar om te horen. Ze zei hoe speciaal onze band altijd geweest is voor haar, maar ziet nu in dat het niet passend was bij mijn leeftijd en begrijpt nu ook waarom ik mezelf in het contact met anderen verlies. Ze is blij dat het beter met me gaat en dat ik grenzen stel nu. Voor mij was dit zo fijn. Na al het innerlijk kind-werk had ik geen bevestiging of erkenning meer nodig van mijn moeder. En volledig onverwacht, kreeg ik die nu toch. Wat een cadeau. Voor het eerst in jaren voelde ik me weer verbonden met mijn moeder. Een mooi gesprek vanuit liefde, zonder verwijten, zonder verdedigen, gewoon begrip over en weer. En zij vertelde ook dat ze zoveel niet geleerd heeft in haar jeugd en dat nu met terugwerkende kracht inziet. Bij mij viel een stuk angst weg. Mezelf eerlijk uitspreken is nieuw voor me, maar wat doet het me goed. Dank je wel Claudia Krumme en iedereen hier voor de lessen die ik leer. En ik weet dat dit nog maar het begin is, er wacht nog zoveel moois! Liefs, Sabine

Jeanine

Hallo Claudia, Heel dankbaar dat ik dit zomerpakket besteld heb. Al de video's zijn heel waardevol en vooral ook de meditaties. Ook de invalshoeken zoals je het aanreikt zijn interessant. Ik zelf ben ze nu de derde keer aan het bekijken en werk ermee. Dus ben ik zeer tevreden. Vriendelijke groeten, Jeannine

Levensveranderend

Dank je Claudia. Ik ben 53 en heb vele destructieve relaties gehad met vrouwen met een stoornis, de laatste vernietigend met een verborgen narciste. Ik heb nu zoveel geleerd van jou in een hele korte tijd. Levens veranderend... dat merk ik nu al. Voor het eerst voel ik liefde opkomen voor mezelf. Liefs, Nancy
Claudia Krumme

Ik zie je binnenkort in het webinar en ik deel graag heel veel van mijn kennis en ervaring met je. Ik heb er zin in!

Liefs, Claudia Krumme

Relatieverslaving en codependentie expert
Auteur van het boek ‘Van Leed naar Liefde’